Ο άλλος, ο απέναντί μου δεν είναι η κόλασή μου αλλά ο παράδεισός μου. Γίνεται η κόλασή μου, όταν εγώ δεν γίνομαι γι’ αυτόν ο παράδεισός του.

(Άγιος Σεραφείμ του Σάρωφ)