Ο Λέων έζησε στα χρόνια των βασιλέων Μαρκιανού και Πουλχερίας (450 μ.Χ.). Διακρινόμενος για τον ασκητικό και ταπεινό βίο του, διετέλεσε επίσκοπος Ρώμης. Αντλώντας μοναδική δύναμη από τη βαθιά πίστη του, οδήγησε στο δρόμο της αλήθειας και της εξύψωσης το ποίμνιο που του εμπιστεύτηκε ο Θεός. Με πρωτοφανή ζήλο αλλά και θαυμαστή σεμνότητα επιστράτευσε τις θεολογικές γνώσεις και τον πνευματικό του πλούτο σε ένα διαρκή αγώνα ενάντια στους αιρετικούς. Ήταν ένας από τους μεγάλους προμάχους και υποστηρικτές της ορθόδοξης αλήθειας. Όταν έγινε η Δ΄ Οικουμενική Σύνοδος στη Χαλκηδόνα, η έμμεση συμμετοχή του υπήρξε ζωτικής σημασίας για την αντιμετώπιση των μονοφυσιτών. Έστειλε σε αυτήν τέσσερις αντιπροσώπους του και μία επιστολή που απευθυνόταν στη Σύνοδο. Με αυτή καθόριζε με πλήρη ακρίβεια και αλήθεια τις δύο φύσεις του Χριστού, τη θεία και την ανθρώπινη. Η επιστολή ακούστηκε με ενθουσιασμό και άρεσε πάρα πολύ στα μέλη της Συνόδου και στο βασιλιά Μαρκιανό, ενώ αποτέλεσε το πιο σημαντικό όπλο εναντίων των αιρετικών. Η χρησιμότητά της ήταν μεγάλη στη διεξαγωγή των συζητήσεων και στη διατύπωση των όρων για την απόφαση της Συνόδου. Μάλιστα, η επιστολή αυτή θεωρήθηκε θεόσταλτη, γι’ αυτό και η Ιερά Σύνοδος μετά τη σύνταξή της ολοκλήρωσε τις δραστηριότητές της και διαλύθηκε. Ο Λέων, που διακρινόταν για την επιστημονική και θεολογική του ικανότητα, άφησε αρκετές ομιλίες που είναι γραμμένες με πολλή γλαφυρότητα και δύναμη. Ο θαυμάσιος αυτός Πατέρας της Εκκλησίας, αφού έζησε με τρόπο υποδειγματικό, ταπεινό, αλλά και αγωνιστικό, και αφού έφτασε σε βαθύ γήρας, εξεδήμησε προς Κύριον.

Ἀπολυτίκιον

Κανόνα πίστεως καὶ εἰκόνα πραότητος, ἐγκρατείας διδάσκαλον ἀνέδειξέ σε τῇ ποίμνῃ σου ἡ τῶν πραγμάτων ἀλήθεια· διὰ τοῦτο ἐκτήσω τῇ ταπεινώσει τὰ ὑψηλά, τῇ πτωχείᾳ τὰ πλούσια, πάτερ ἱεράρχα Λέον, πρέσβευε Χριστῷ τῷ Θεῷ, σωθῆναι τὰς ψυχὰς ἡμῶν.

Θείας πίστεως, ὀρθοδοξία, ὑπεστήριξας, τὴν Ἐκκλησίαν, ὡς πολύφωνον τοῦ πνεύματος ὄργανον. Ἐκ γὰρ Δυσμῶν ἀναλάμψας ὡς ἥλιος, αἱρετικῶν τὴν ἀπάτην ἐμείωσας. Λέον ὅσιε, Χριστὸν τὸν Θεὸν ἱκέτευε, δωρήσασθαι ἡμῖν τὸ μέγα ἔλεος.