Έζησε τον 7ο αιώνα μ.Χ. στα χρόνια του βασιλιά των Περσών Χοσρόη και του αυτοκράτορα Ηρακλείου. Γεννήθηκε στο χωριό Ραζήχ της επαρχίας Ρασνουνί. Γιος Πέρση από την τάξη των Μάγων, είχε λάβει αξιόλογη εκπαίδευση και είχε μεγάλο ενδιαφέρον για τα φιλοσοφικά και θρησκευτικά προβλήματα. Όταν ο Χοσρόης κατέλαβε τα Ιεροσόλυμα το 614 μ.Χ. και έστειλε τον Τίμιο Σταυρό στην Περσία, οι μορφωμένοι Πέρσες ενδιαφέρθηκαν πολύ για το πρόσωπο του Χριστού και τη θρησκεία Του. Με τη δύναμη του Σταυρού τελούνταν πολλά θαύματα, γεγονός που γέννησε στην ψυχή πολλών την επιθυμία να γνωρίσoυν περισσότερα για τον Χριστό.

Ένας από αυτούς ήταν και ο Μαζοενδάτ, ο γιος του Βαβ, που ασπάστηκε τελικά τη χριστιανική θρησκεία. Γι’ αυτό πήγε στα Ιεροσόλυμα, όπου βαπτίστηκε, εκάρη μοναχός στη Μονή του αββά Ιουστίνου και μετονομάστηκε σε Αναστάσιος. Κατόπιν πήγε στην Καισάρεια, όπου θεώρησε καθήκον του να οδηγήσει στην αλήθεια του χριστιανισμού την εκεί περσική φρουρά. Στην προσπάθειά του αυτή καταγγέλθηκε στο διοικητή Μαρζαβανά. Αυτός, όταν έμαθε ότι ο Αναστάσιος ήταν γιος Μάγου, προσπάθησε με κάθε τρόπο να τον επαναφέρει στην περσική θρησκεία. Απέτυχε όμως και διέταξε το θάνατό του με αποκεφαλισμό. Ο Αναστάσιος μειδίασε ευτυχισμένος, διότι αξιώθηκε όχι μόνο να πιστέψει, αλλά και να πάθει για τον Χριστό.

Ἀπολυτίκιον

Τὴν πλάνην ἀφέμενος τὴν τῶν Περσῶν νουνεχῶς, τῇ πίστει προσέδραμες τῇ τοῦ Χριστοῦ εὐσεβῶς, σοφὲ Ἀναστάσιε∙ ὅθεν καὶ ἐν ἀσκήσει, διαπρέψας ἐνθέως, ἤθλησας ὑπὲρ φύσιν καὶ τὸν ὄφιν καθεῖλες∙ διὸ διπλῷ στεφάνῳ, θεόθεν ἐστεφάνωσαι.