Ζούσε στα χρόνια του βασιλιά Θεοφίλου του Εικονομάχου και ήταν κόρη πλούσιας οικογένειας με πλούσια χαρίσματα, διότι ανατράφηκε εν παιδεία και νουθεσία Κυρίου. Από πολύ νέα γνώριζε και ακολουθούσε πιστά το θέλημα του Θεού. Μεγαλώνοντας, βοηθούσε τους ασθενείς και τους φτωχούς και προσπαθούσε να προφυλάσσει τον εαυτό της από τις εγκόσμιες απολαύσεις. Μετά το θάνατο των γονέων της έγινε κληρονόμος της μεγάλης πατρικής περιουσίας, μέρος της οποίας διαμοίρασε στους φτωχούς. Κάποιος Αγαρηνός που διέμενε στην Κωνσταντινούπολη θέλησε να τη ζητήσει σε γάμο με τη συγκατάθεση του βασιλιά Βασιλείου. Η Άννα δε δέχτηκε και με δάκρυα προσευχόταν στον Θεό να την απαλλάξει από αυτόν τον πειρασμό. Πράγματι, ο Θεός άκουσε τις προσευχές της και ο Αγαρηνός πέθανε. Τότε η Άννα επιδόθηκε σε σκληρότατη άσκηση και προσευχή. Με τη βoήθεια του Θεού κατάφερε να ενταχθεί σε κάποιο μοναστήρι. Έτσι, αφού έζησε ασκητικά για 50 χρόνια, παρέδωσε την αγνή ψυχή της στον Κύριο μετά από βραχύχρονη ασθένεια. Μετά από χρόνια βρέθηκε σώο το τίμιο λείψανό της, το οποίο ευωδίαζε και θεράπευε από οποιαδήποτε ασθένεια και δαιμονική επήρεια.