Φτάνοντας στην είσοδο της εκκλησίας, η Μαρία αισθάνθηκε την ανάγκη να εισέλθει στην εκκλησία και να προσκυνήσει τον Τίμιο Σταυρό. Μάταια όμως. Μια αόρατη δύναμη την εμπόδιζε να περάσει την είσοδο του ναού. Η αλλαγή στα βάθη της καρδιάς της ήδη είχε αρχίσει. Παρακάλεσε την Παναγία να της επιτρέψει να εισέλθει στο ναό και να προσκυνήσει δίνοντας την υπόσχεση ότι θα ακολουθούσε την οδό της σωτηρίας και της λύτρωσης. Έπειτα, με θεία νεύση, πήγε στην έρημο του Ιορδάνη, όπου εξομολογήθηκε και κοινώνησε το Σώμα και το Αίμα του Κυρίου. Για 50 ολόκληρα χρόνια (κατ’ άλλους 47 χρόνια) ακολούθησε αυστηρή άσκηση και προσευχή.
Δε συνάντησε ποτέ κανέναν άνθρωπο, παρά μόνο τον ιερομόναχο Ζωσιμά ο οποίος, λίγο πριν παραδώσει το πνεύμα της στον Κύριο, της προσέφερε τον «άρτον της ζωής», τη Θεία Κοινωνία. Με την αυστηρή της άσκηση έκαψε το αμαρτωλό παρελθόν της και συγχρόνως έγινε μεγάλο παράδειγμα μετανοίας. H μνήμη της εορτάζεται την 1η Απριλίου και την Ε΄ Κυριακή των Νηστειών της Μεγάλης Τεσσαρακοστής.