Βρισκόµαστε στην αρχή της Μεγάλης Τεσσαρακοστής. Κάθε Κυριακή αυτής της περιόδου η Εκκλησία µας µάς θυµίζει κάτι ξεχωριστό. Έτσι λοιπόν, πρώτη πρώτη βρίσκεται η Κυριακή της Ορθοδοξίας και η εβδοµάδα που ξανοίγεται µπροστά της είναι αφιερωµένη στην Εξωτερική Ιεραποστολή. Είναι πολύ όµορφο το πώς η Εκκλησία µας συνδυάζει αυτά τα δύο. Από τη µία, η Κυριακή της Ορθοδοξίας, η θριαµβευτική αυτή εορτή, κατά την οποία θυµόµαστε την αναστήλωση των εικόνων ύστερα από την περίοδο της εικονοµαχίας. Από την άλλη, η ιεραποστολή, η µάχη της αναστήλωσης της έµψυχης εικόνας του Θεού, του ανθρώπου, είναι το ξεχείλισµα της αγάπης κάποιων προς τον Θεό και τους ανθρώπους, που τους κάνει να βγαίνουν από τα σύνορα του εαυτού τους – κάποιους κι από τα σύνορα της πατρίδας τους – και να προσεγγίζουν τους άλλους ανθρώπους, για να τους “αναστηλώσουν” στην πρώτη τους δόξα κοντά στον Θεό. Αυτό το ξεχείλισµα της αγάπης των ιεραποστόλων της Εκκλησίας µας είναι και θα είναι πάντοτε επίκαιρο.
