Φιλία είναι η βαθιά εμπιστοσύνη προς τον άλλον. Η δυνατότητα να ανοίγω την καρδιά μου στον φίλο μου.
Να του ανακοινώνω σκέψεις, σχέδια, χαρές, λύπες, όνειρα.
Ακόμα πιο πολύ. Φιλία είναι η σχέση που βοηθά τους φίλους ν’ ανεβαίνουν προς τον Θεό, να προοδεύουν χριστιανικά. Σ’ αυτό το σημείο η φιλία φθάνει στην πιο ιερή της μορφή. Ολοκληρώνεται…
«φίλος πιστὸς σκέπη κραταιά, ὁ δὲ εὑρὼν αὐτὸν εὗρε θησαυρόν» (Σοφ. Σειράχ στ΄ 14)
Όσοι νέοι μπαίνουν στη ζωή με δεσμούς ισχυρής, αγνής, ανιδιοτελούς φιλίας είναι ασφαλισμένοι. Ο αγώνας της ζωής, ο πόνος της, οι δυσκολίες και απελπισίες της δε σηκώνονται από δύο μονάχα ώμους. Αλλά από τέσσερις, έξι, οκτώ. Η φιλία μοιράζεται τα βάρη. Όλοι μαζί οι φίλοι σηκώνουν το φορτίο.
Χάρη στη φιλία θα ανακοινώσει ο ένας φίλος στον άλλον τη θλίψη του. Θα πει όσα του συμβαίνουν. Και θα βρει αγάπη, ενδιαφέρον. Ο άλλος θα κάνει ό,τι μπορεί. Σαν να πρόκειται για τον εαυτό του. Θα παρηγορήσει, θα βοηθήσει, θα τρέξει, θα εξυπηρετήσει. Θα σταθεί στο πλευρό του φίλου του άγρυπνος, ώσπου να περάσει η μπόρα.
Τι ανακούφιση! Τι ξελάφρωμα! Αληθινό «φάρμακο ζωής» η φιλία τους.
«Θησαυρός» και στη χαρά. Όταν για τον έναν υπάρχει χαρμόσυνο γεγονός, χαίρεται κι ο άλλος. Πόση χαρά να ξέρει κανείς πως δίπλα του χαίρεται μαζί του, επειδή τον αγαπά, και κάποιος άλλος! Αυτό κάνει πιο δυνατή, πιο μεγάλη τη χαρά του.
Ποθείς να έχεις έναν φίλο; Ασφαλώς. Ε, τότε μη βιαστείς. Πολλοί παρασύρονται από τον πόθο τους και σπεύδουν. Δε στέκονται καθόλου να σκεφθούν, να ζυγίσουν τους ανθρώπους, να τους γνωρίσουν καλά και βαθιά, πριν συνδεθούν μαζί τους με τον ιερό δεσμό της φιλίας.
Και θερίζουν ύστερα πικρίες και απογοητεύσεις. Εσύ μην κάνεις έτσι. Εφάρμοζε πάντα για τη φιλία σου τον βασικό κανόνα που λέει: Γνώρισε πρώτα την ψυχή και τη νοοτροπία εκείνου που θέλεις για φίλο. Κοίταξε αν έχει ανιδιοτέλεια, καλή διάθεση, αγάπη. Σαν τα βρεις όλα αυτά, τότε προχώρησε.
(Απόσπασμα από το βιβλίο ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΓΝΩΣΤΗ ΧΩΡΑ)