Το Congo-Ζaire (Κονγκό-Ζαΐρ) είναι σε μέγεθος όσο εφτά Ελλάδες!
Οι ιεραπόστολοι καλούνται αρκετές φορές να ταξιδεύουν συχνά μέσα στις δύσβατες και τεράστιες αφρικανικές στέπες, για να μπορέσουν έτσι να φτάσουν και στα πιο απομακρυσμένα χωριά, για να μιλήσουν στους ανθρώπους για τον Χριστό, να τελέσουν τη Θεία Λειτουργία και τα Μυστήρια, που είναι απαραίτητα για τη σωτηρία του ανθρώπου. Σε μία τέτοια διαδρομή, φτάνοντας σε μια γέφυρα, μπροστά μας αντικρίσαμε δύο μεγάλα φορτηγά σταματημένα πάνω στη στενή γέφυρα χωρίς να μπορεί κάποιος άλλος να περάσει από δίπλα. Ο προβληματισμός μας ήταν έντονος, διότι η ώρα περνούσε και το απόγευμα έπρεπε να έχουμε φτάσει στον προορισμό μας. Κάποια στιγμή είδαμε να έρχεται προς το μέρος μας μια ομάδα ταλαιπωρημένων ανθρώπων. Ήταν σκονισμένοι, μουντζουρωμένοι και προφανώς νηστικοί. Αφού χαιρετηθήκαμε, ζήτησαν να μάθουν ποιοι είμαστε και, όταν άκουσαν ότι μαζί μας ήταν και ο ορθόδοξος Επίσκοπος του Κολουέζι, άλλαξε η διάθεσή τους και η όψη τους ακτινοβόλησε. Τότε ένας από αυτούς ζήτησε να προσευχηθούμε την ώρα εκείνη, για να δώσει ο Θεός λύση στη βλάβη των αυτοκινήτων, διότι πράγματι, όπως κι εμείς αντιληφθήκαμε, ανθρωπίνως δεν υπήρχε ελπίδα βοήθειας και μάλιστα στη μέση της ζούγκλας. Τους είπαμε ότι θα κάνουμε μια προσευχή στον Θεό και, χωρίς να το περιμένουμε, είδαμε να γονατίζουν αμέσως όλοι ζητώντας την ευλογία του Θεού!
Το θέαμα ήταν συγκινητικό. Άνθρωποι άγνωστοι μέσα στο δάσος να ζητούν την ευλογία του Θεού!
Και το καλύτερο; Όταν σηκώθηκαν και πήγαν στα φορτηγά και ασχολήθηκαν για λίγο με τη βλάβη του πρώτου αυτοκινήτου, αυτό “πήρε μπρος”! Η χαρά όλων ήταν ενθουσιώδης. Η ευλογία του Θεού είχε φανεί για άλλη μια φορά και όλοι συνεχίσαμε τον δρόμο μας δοξολογώντας τον Κύριό μας.