Ξεκίνησε μια νέα ποδοσφαιρική σεζόν. Όλα μοιάζουν καινούργια. Οι ομάδες ξαναμαζεύονται, οι προπονητές βάζουν στόχους, οι παίκτες κάνουν μεγάλα όνειρα. Υπάρχει αγωνία αλλά και ενθουσιασμός. Θα τα καταφέρουμε φέτος; Θα πετύχουμε τους στόχους μας;
Κάπως έτσι είναι και η αρχή μιας κατηχητικής χρονιάς.
Στο ποδόσφαιρο χρειάζεται προπόνηση. Δεν αρκεί να μπει κανείς στο γήπεδο χωρίς προετοιμασία. Έτσι και στο Κατηχητικό. Κάθε εβδομάδα υπάρχει «πνευματική» προπόνηση, το μάθημα του κατηχητικού. Όπως ένας παίκτης δυναμώνει με την άσκηση, έτσι κι εμείς δυναμώνουμε μέσα από τον λόγο του Θεού.
Όμως, ένας παίκτης μόνος του δεν μπορεί να κερδίσει αγώνες, πόσο μάλλον ένα πρωτάθλημα. Χρειάζεται συνεργασία, στήριξη από τους άλλους. Το ίδιο και στο Κατηχητικό. Δεν ερχόμαστε μόνο για τον εαυτό μας, αλλά για να προχωρήσουμε μαζί με τους άλλους αδελφούς μας στον δρόμο του Χριστού. Μαζί γελάμε, μαζί παίζουμε, μαζί προβληματιζόμαστε, μαζί μεγαλώνουμε.
Βέβαια, σε όλα αυτά υπάρχει και ένας προπονητής. Στο ποδόσφαιρο είναι αυτός που κατευθύνει, δείχνει το σύστημα που θα παίξουμε. Στο Κατηχητικό προπονητής είναι ο Χριστός και βοηθοί, πρώτοι από όλους, οι ιερείς και στη συνέχεια οι κατηχητές, που στέκονται δίπλα μας στον αγώνα και μας καθοδηγούν με αγάπη.
Γιατί, όμως, να τα κάνουμε όλα αυτά;
Όλες οι ομάδες μπαίνουν στο γήπεδο με στόχο τη νίκη. Έτσι και εμείς, αυτή τη χρονιά να την ξεκινήσουμε με στόχο, όχι την κατάκτηση ενός κυπέλλου, αλλά κάτι πιο πολύτιμου. Τη σχέση με τον Θεό, για μία χαρούμενη ζωή!
Ο απόστολος Παύλος μας παροτρύνει να αγωνιστούμε τίμια και ειλικρινά:
«…οὕτω τρέχετε, ἵνα καταλάβητε.»
Τρέχετε, λοιπόν, κι εσείς έτσι ώστε να κατακτήσετε το βραβείο. (Α’ Κορ. θ’ 24)
Δεν αγωνιζόμαστε για μετάλλια ή πρωταθλήματα, αλλά για το βραβείο που μένει αιώνια. Την αγάπη και τη χαρά που μας δίνει ο Χριστός.
Και κάθε φορά που νιώθουμε αδύναμοι, ας θυμόμαστε ότι Εκείνος, που πάντα μας στηρίζει, είναι ο Χριστός. Και Αυτός δε μας αφήνει ποτέ να παίξουμε τον αγώνα μόνοι μας.
Καλή και χαρούμενη χρονιά μαζί με τον Χριστό!