Καλησπέρα, 17χρονε Τζιανλουίτζι,
που πιστεύεις πως μπορείς να κατακτήσεις όλο τον κόσμο.
Ετοιμάζεσαι να γίνεις επαγγελματίας ποδοσφαιριστής και νομίζεις ότι ξέρεις τα πάντα. Η αλήθεια είναι πως δεν ξέρεις απολύτως τίποτα.
Τι κάνεις εδώ; Θα έπρεπε να είσαι σπίτι και να πέφτεις για ύπνο και εσύ έχεις βγει σε κλαμπ. Ήπιες μία μπύρα και νιώθεις άτρωτος. Ξεφεύγεις και σύντομα θα τσακώνεσαι έξω από το κλαμπ με αστυνομικούς. Ρισκάρεις να χάσεις ό,τι έχεις χτίσει, όλα αυτά για τα οποία έχεις δουλέψει. Θα τα βάλεις με τρία στοιχεία που μπορούν να σε καταστρέψουν και να γίνουν εξαιρετικά επικίνδυνα. Το
Καλησπέρα, δεκαφτάχρονε Τζιανλουίτζι,
που πιστεύεις πως μπορείς να κατακτήσεις όλο τον κόσμο.
Ετοιμάζεσαι να γίνεις επαγγελματίας ποδοσφαιριστής και νομίζεις ότι ξέρεις τα πάντα. Η αλήθεια είναι πως δεν ξέρεις απολύτως τίποτα.
Τι κάνεις εδώ; Θα έπρεπε να είσαι σπίτι και να πέφτεις για ύπνο και εσύ έχεις βγει σε κλαμπ. Ήπιες μία μπύρα και νιώθεις άτρωτος. Ξεφεύγεις και σύντομα θα τσακώνεσαι έξω από το κλαμπ με αστυνομικούς. Ρισκάρεις να χάσεις ό,τι έχεις χτίσει, όλα αυτά για τα οποία έχεις δουλέψει. Θα τα βάλεις με τρία στοιχεία που μπορούν να σε καταστρέψουν και να γίνουν εξαιρετικά επικίνδυνα. Το χρήμα, τη φήμη και τη δουλειά των ονείρων σου.
Από τη μία πιστεύεις πως είναι καλό να έχεις υπερβολική αυτοπεποίθηση, γιατί ένας προπονητής θα προτιμήσει έναν που δε φοβάται, από έναν που είναι τεχνικά καλύτερος. Από την άλλη, όμως, εάν ένας άνθρωπος δε φοβάται τίποτα, μπορεί να ξεχάσει πώς είναι να σκέφτεται. Έχεις μυαλό. Αν σκέφτεσαι μονάχα το ποδόσφαιρο σε όλη σου τη ζωή, τότε η ψυχή σου θα επιδεινωθεί. Θα φτάσεις σε σημείο να πέσεις σε κατάθλιψη και δε θα θες να φύγεις από το κρεβάτι.
Θα γελάς που σου τα λέω τώρα, όμως το χειρότερο πράγμα θα σου συμβεί στο καλύτερο σημείο της καριέρας σου. Είσαι στα 26 σου χρόνια, είσαι τερματοφύλακας της Γιουβέντους και της εθνικής Ιταλίας. Έχεις τα πάντα. Απολαμβάνεις χρήματα, δόξα και σεβασμό. Ο κόσμος θα σε φωνάζει Superman.
Η αλήθεια, όμως, είναι πως είσαι σαν όλους τους άλλους. Κάποια στιγμή το επάγγελμά σου θα γίνει η φυλακή σου.
Θα γίνεις ένα ρομπότ που θα πηγαίνει για προπόνηση, θα γυρίζει σπίτι, θα βλέπει τηλεόραση και θα κοιμάται. Κάθε μέρα το ίδιο.
Ένα πρωί θα σηκωθείς από το κρεβάτι και τα πόδια σου θα τρέμουν. Θα είσαι τόσο αδύναμος που δε θα μπορείς να οδηγήσεις. Το μόνο που θα θέλεις είναι να κοιμάσαι και για εφτά ολόκληρους μήνες, δε θα έχεις κάτι να απολαμβάνεις στη ζωή σου.
Στη ζωή, όμως, δεν είναι το παν τα χρήματα και η φήμη. Πρέπει να φροντίσεις την ψυχή και να βρεις μία έμπνευση πέρα από το ποδόσφαιρο.
Ασχολήσου με τον κόσμο γύρω σου.
Έχεις πράγματα να κάνεις. Είσαι ο Μπουφόν. Όμως, ποιος πραγματικά είναι ο Μπουφόν; Ποιος είσαι; Ξέρεις; […]
Να θυμάσαι ότι δεν είσαι ιδιαίτερος, αλλά ότι είσαι ίδιος με όλους τους υπόλοιπους.
Δεν το αντιλαμβάνεσαι τώρα, αλλά σου λέω ότι το αληθινό κουράγιο είναι να δείχνεις αδυναμία και να μη ντρέπεσαι γι’ αυτό.
Αξίζεις το δώρο της ζωής, Τζίτζι. Να το θυμάσαι. Το μοναδικό για το οποίο έχω μετανιώσει είναι ότι δεν άνοιξα τους ορίζοντες του μυαλού μου νωρίτερα.
Στα 41 αισθάνεσαι την ίδια φωτιά να καίει μέσα σου. Δε θα είσαι απόλυτα ικανοποιημένος. Ακόμα κι αν έχεις πιάσει στα χέρια σου το Παγκόσμιο Κύπελλο, θα ψάχνεις τη σεζόν που δε θα δεχθείς κανένα γκολ! Πάντοτε έτσι ήσουν… Τζιανλουίτζι Μπουφόν.
Τζιανλουίτζι Μπουφόν: Ιταλός διεθνής τερματοφύλακας γεννημένος στις 28 Ιανουαρίου 1978.
«Κρέμασε» τα γάντια του στο τέλος της αγωνιστικής περιόδου 2022-2023, αγωνιζόμενος στην Πάρμα, την ομάδα από την οποία ξεκίνησε την καριέρα του. Τα περισσότερα χρόνια, ωστόσο, αγωνίστηκε στη Γιουβέντους. Συμμετείχε 5 φορές σε τελική φάση Παγκοσμίου Κυπέλλου με τη φανέλα της χώρας του, κατακτώντας, μάλιστα, το τρόπαιο το 2006. Έχει κατακτήσει 9 πρωταθλήματα Ιταλίας με τη Γιουβέντους και έχει και 176 συμμετοχές στην Εθνική ομάδα της Ιταλίας (1ος σε συμμετοχές Ιταλός ποδοσφαιριστής).
Το παραπάνω «γράμμα» το έγραψε το 2019, απευθυνόμενος στον… δεκαεφτάχρονο εαυτό του! Τέσσερα χρόνια νωρίτερα – το 2015 – αντιμετώπισε σοβαρότατο πρόβλημα κατάθλιψης, που τελικά ξεπέρασε με πολύ προσωπικό αγώνα και με τη βοήθεια γιατρών και φαρμάκων. Όπως ο ίδιος έχει παραδεχθεί σε συνέντευξή του: «Ήταν μια σκληρή μάχη κόντρα στον ίδιο μου τον εαυτό… Δεν ήμουν ευτυχισμένος και έπρεπε να μάθω να είμαι… Αυτή η τραυματική εμπειρία με έκανε πιο ώριμο άνθρωπο.».