Ο ήλιος είχε πέσει εδώ και αρκετή ώρα. Λίγοι ήταν εκείνοι που κυκλοφορούσαν στους δρόμους των Ιεροσολύμων. Ανάμεσα σε αυτούς κι ο Νικόδημος.
Ήταν Φαρισαίος ο Νικόδημος, άρχοντας των Ιουδαίων και μέλος του Συνεδρίου, του ανωτάτου, δηλαδή, δικαστηρίου. Για να αποφύγει, λοιπόν, τη δυσμένεια και τα σχόλια των συναδέλφων του, περίμενε αρκετή ώρα να πέσει ο ήλιος, για να τρέξει να συναντήσει τον Χριστό.
– Διδάσκαλε, του είπε. Γνωρίζουμε εγώ και κάποιοι άλλοι συνάδελφοί μου ότι είσαι απεσταλμένος και φωτισμένος από τον Θεό. Κι αυτό το καταλαβαίνουμε, γιατί κανείς δεν μπορεί να κάνει τα θαύματα τα οποία κάνεις Εσύ. Δίδαξέ μας, λοιπόν, πώς θα απολαύσουμε κι εμείς τα αγαθά της βασιλείας Σου.
– Αλήθεια σου λέω, απάντησε ο Ιησούς, ότι αν κανείς δε γεννηθεί από τον ουρανό, δεν μπορεί να δει τη βασιλεία του Θεού.
Απογοητεύτηκε ο Νικόδημος από την απάντηση του Χριστού.
– Μα πώς είναι δυνατόν, Διδάσκαλε, ένας άνθρωπος που έχει γεράσει, να γεννηθεί και πάλι; Τον ρώτησε με παράπονο. Μήπως μπορεί να μπει δεύτερη φορά στην κοιλιά της μητέρας του και να ξαναγεννηθεί;
– Αλήθεια σου λέω, απάντησε και πάλι ο Ιησούς, ότι αν κανείς δε γεννηθεί πνευματικά από το νερό του Αγίου Βαπτίσματος και από το Άγιο Πνεύμα, δεν μπορεί να εισέλθει στη βασιλεία του Θεού. (Ιωάν. Γ΄ 1-5)
Τα λόγια του Κυρίου, απλά και ξεκάθαρα, δείχνουν πώς πας στη βασιλεία του Θεού. Στην αιώνια χαρά. Το Βάπτισμα είναι το βασικό «βήμα» για αυτόν τον προορισμό.