Όταν από τις 2 Οκτωβρίου 1935 οι ιταλικές βόμβες έπνιγαν στον καπνό και στη σκόνη τον ουρανό της Αιθιοπίας…
Το πολεμικό αέριο υπερίτης δηλητηρίαζε χιλιάδες Αιθίοπες. Έντρομη η παγκόσμια Ελευθερία από τη Γενεύη – 30.6.1936 – δια στόματος του ηρωικού αυτοκράτορα της Αιθιοπίας, Χαϊλέ Σελασιέ, σάλπιζε προσκλητήριο πολέμου εναντίον του φασισμού. Και δε βρέθηκε Ευρωπαίος Κυβερνήτης να απαντήσει: «Παρών!». Ήταν όλοι απόντες και οι Γάλλοι και οι Βρετανοί!
Και όταν, μόλις δύο χρόνια μετά, η Ελευθερία σχοινοβατούσε στον ζυγό του «Άξονα» και καλούσε στα όπλα τους Ευρωπαίους, πάλι αυτοί δήλωναν όλοι απόντες. Οι Αυστριακοί από τον Μάρτιο του 1938, οι Ούγγροι από τον Φεβρουάριο του 1939, οι Τσεχοσλοβάκοι από τον Μάρτιο του 1939, Πορτογάλοι και Ισπανοί από τον Μάιο του 1939, οι δύστυχοι Πολωνοί από τον Σεπτέμβριο του 1939, Δανοί και Νορβηγοί από τον Απρίλιο του 1940, Λουξεμβούργιοι, Ολλανδοί και Βέλγοι από τον Μάιο του 1940 και οι Γάλλοι είχαν ήδη συνθηκολογήσει από τις 22 Ιουνίου 1940.
Και η παγκόσμια Ελευθερία στρέφει με αγωνία το βλέμμα προς τα Βαλκάνια. Αλλά ποια Βαλκάνια; Από τις 8 Απριλίου 1939 η Ιταλία κατέχει την Αλβανία. Μετά από αυτό το γεγονός, η Ρουμανία συνεργάζεται με τον «Άξονα», η Βουλγαρία καραδοκεί να βγει στο Αιγαίο μέσω Καβάλας. Η Τουρκία, ως συνήθως, «πουλάει εκδουλεύσεις» για τη μερίδα του λέοντος και η Γιουγκοσλαβία ταλαντεύεται ακόμα. Ενώ στις 12 Οκτωβρίου 1940 οι Η.Π.Α. δηλώνουν ότι θα πολεμήσουν εναντίον των Γερμανών, μόνο αν εκείνοι τους επιτεθούν!
Το μόνο φωτεινό σημείο στον πολεμικό κυκλώνα της Ευρώπης, ήταν «η μάχη της Αγγλίας» στη Δουνκέρκη το καλοκαίρι του 1940. Αλλά το φθινόπωρο του 1940 η Αγγλία κινδύνευε να γίνει στάχτη στον βράχο της από τους βομβαρδισμούς της «Λουφτβάφε».
Τότε ήταν, που στις 2:50 τη νύχτα της 28ης Οκτωβρίου του 1940, η Ελευθερία κράτησε την αναπνοή της στο μικρό σαλόνι της κατοικίας του Ιωάννη Μεταξά στην Κηφισιά.
Τι θα απαντούσε ο Έλληνας Πρωθυπουργός στο τελεσίγραφο της Ιταλίας:
- Ώστε έχομεν πόλεμον;
Και ο Γκράτσι: «πιστεύω ότι θα παράσχετε τας διευκολύνσεις, τας οποίας ζητεί η κυβέρνησίς μου.»
- ΟΧΙ!
Η αιώνια Ελλάδα απάντησε ευθαρσώς: «Παρών!»
«Παρών!» στον πόλεμο που της κήρυξαν.
«Παρών!» στο προσκλητήριο της θυσίας.
«Παρών!» και στον θάνατο. Χωρίς αυταπάτες.
«Ο πόλεμος, που σήμερα αναλαμβάνει το Έθνος, είναι μόνο και μόνο πόλεμος τιμής και επειδή πιστεύω ότι τελικώς οι ηθικαί αξίαι θα θριαμβεύσουν επί των υλικών, έχω απόλυτον την πεποίθησιν ότι η νίκη θα είναι τελικώς με το μέρος των Συμμάχων…» δηλώνει στις 4:30 πρωινή της 28ης Οκτωβρίου 1940 ο Ιωάννης Μεταξάς προς το Υπουργικό Συμβούλιο, παρόντος του Βασιλέως Γεωργίου του Β΄ και του διαδόχου Παύλου. Και πρόσθεσε:
«Είμαι βέβαιος ότι το Έθνος θα απαντήσει ως ένας άνθρωπος εις την φωνήν της Πατρίδος…»
Και πριν αρχίσει να υπογράφει τα πολεμικά διατάγματα, είπε:
- Ο Θεός σώζει την Ελλάδα.
Και τότε η παγκόσμια Ελευθερία, η Ελευθερία του ανθρώπου αναστέναξε βαθιά από ανακούφιση!
Όπου ο άνθρωπος είναι «παρών» στο χρέος, είναι και ο Θεός «Παρών». Και όπου είναι ο Θεός, εκεί είναι η Ελευθερία.
Η «μάχη» της Ελλάδας το απέδειξε.
Στον δημόσιο βίο μας, στα σχολεία μας, στις κοινωνικές μας σχέσεις και νομοθεσίες, στις οικογένειές μας, στις εθνικές μας παραδόσεις και γιορτές, στο Έθνος ολόκληρο ήταν παρών ο Θεός. Γι’ αυτό και ο Έλληνας ήταν παρών στις επάλξεις και φρουρούσε «βωμούς και εστίες». Γι’ αυτό τις κράτησαν και μας τις παρέδωσαν ελεύθερες και τιμημένες με τη δόξα και την ευλογία του 1940.