Οι άγιοι μάρτυρες Κλεόνικος, Ευτρόπιος και Βασιλίσκος

Η καταγωγή αυτών των τριών πνευματικών βλασταριών ήταν από την Αμάσεια του Πόντου. Ήταν συγγενείς και συστρατιώτες του αγίου μεγαλομάρτυρα Θεοδώρου του Τήρωνος. Όταν ο Διοκλητιανός εξαπέλυσε άγριο διωγμό κατά των χριστιανών, ο έπαρχος Ασκληπιοδότης αμέσως τους συνέλαβε και τους ανέκρινε, για να διαπιστώσει αν πράγματι ήταν χριστιανοί. Και οι τρεις, χωρίς κανένα δισταγμό, ομολόγησαν ότι είναι χριστιανοί. Αμέσως ο έπαρχος διέταξε να τους βασανίσουν ανελέητα. Τα βασανιστήρια δεν επηρέασαν καθόλου το θάρρος και τη συνείδησή τους. Ενώ τους έδερναν και τους έκαιγαν αλύπητα, αυτοί ζητούσαν τη βοήθεια του Χριστού και Τον υμνούσαν. Αξιώθηκαν να δεχτούν το θαύμα της ιάσεως των πληγών τους με την εμφάνιση του Κυρίου και του ενδόξου μεγαλομάρτυρα Θεοδώρου. Το περιστατικό αυτό παρακίνησε πολλούς ειδωλολάτρες να πιστέψουν στον Χριστό και γι’ αυτό αποκεφαλίστηκαν. Μετά το θαύμα ο ηγεμόνας άλλαξε τακτική και προσπάθησε με κολακευτικά λόγια να πείσει τον Κλεόνικο να αρνηθεί τον Χριστό. Ο Άγιος, όμως, ακλόνητος συνέχισε να ομολογεί την πίστη του και να προσεύχεται. Μάλιστα, κατά την προσευχή του έπεσε στο έδαφος ένα ξόανο (ξύλινο άγαλμα) της Αρτέμιδος και έγινε κομμάτια. Ο δόλιος ηγεμόνας τότε διέταξε να περιλούσουν με καυτή πίσσα τους Αγίους. Δεν έπαθαν, όμως, ούτε τότε το παραμικρό, ενώ αντίθετα οι δήμιοί τους κατακάηκαν. Έτσι, οι μεν Ευτρόπιος και Κλεόνικος πέθαναν με σταυρικό θάνατο, ο δε Βασιλίσκος, αφού φυλακίστηκε, πέθανε μετά από μύριες στερήσεις και κακουχίες χωρίς να καμφθεί καθόλου το φρόνημά του. Παρέμεινε μέχρι τελευταίας πνοής πιστός στον Χριστό.

Ἀπολυτίκιον

Tὸ τρίστοιχον ἄθροισμα, τῶν Ἀθλητῶν τοῦ Χριστοῦ, Εὐτρόπιον μέλψωμεν, σὺν Βασιλίσκῳ ὁμοῦ, τὸν θείον Κλεόνικον· οὗτοι γὰρ τῆς Τριάδος, τὸ ὑπέρθεον κράτος, ἄθλοις ὑπερφυέσιν, ὡμολόγησαν πᾶσιν· ᾗ πάντοτε πρεσβεύουσι, σῴζεσθαι ἅπαντας.