Κατά το διωγμό του Διοκλητιανού ζήτησαν να προφυλαχθούν στα όρη. Όμως συνελήφθησαν και διατάχθηκαν να αρνηθούν τον Χριστό. Εκείνοι απάντησαν γενναία ότι δεν Τον αρνούνται. Τότε, τους εξόρισαν στο Φρούριο της Πιτυούντος των Λαζών. Η φυλακή δεν μπόρεσε να δαμάσει το φρόνημά τους. Έτσι, τους έφεραν και πάλι στην Τραπεζούντα, όπου με υποσχέσεις και απειλές προσπάθησαν να τους σύρουν στην ειδωλολατρία. Η αποτυχία όμως εξόργισε τον έπαρχο Λυσία, ο οποίος διέταξε να τους βασανίσουν σκληρά. Πρώτα τους γύμνωσαν και άνδρες δυνατοί με μαστίγια από νεύρα βοδιών καταξέσκισαν τις σάρκες τους. Έπειτα, έμπηξαν σιδερένια νύχια στα σώματά τους κι άνοιξαν βαθιές πληγές στα πλευρά τους. Κατόπιν, με αναμμένες λαμπάδες έκαψαν τις ματωμένες πληγές τους. Τελικά, θανατώθηκαν με αποκεφαλισμό, αφού έμειναν άσειστοι και νικηφόροι στην πίστη τους.