Το 1988 στην Ολυμπιάδα της Σεούλ, για πρώτη φορά στην ιστορία των αγώνων, δόθηκε άδεια συμμετοχής σε επαγγελματίες αθλητές. Μέχρι τότε λίγοι από τους συμμετέχοντες κέρδιζαν χρήματα πολλά από το άθλημά τους. Στις μέρες μας πλέον, αρκετοί αθλητές – αστέρες είναι πολυεκατομμυριούχοι. Υπάρχουν ασφαλιστικές εταιρίες που ασφαλίζουν με υπέρογκα ποσά τους αθλητές αυτούς για να είναι βέβαιοι για τις επενδύσεις τους. Ασφαλίζουν τα χέρια τους, τα πόδια τους, για να αποφύγουν τις οικονομικές συνέπειες ενός τραυματισμού! Στις μέρες μας όμως δεν λείπουν κι οι αθλητές εκείνοι που δυσκολεύονται αρκετά οικονομικά. Που τους είναι αδύνατον, για παράδειγμα, να εξασφαλίσουν τη μετακίνηση και τη διανομή των δικών τους ανθρώπων για να τους δουν από κοντά.

Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα της παραπάνω αντίθεσης είναι και το εξής: το κόστος συμμετοχής της ομάδας  μπάσκετ των Η.Π.Α. ξεπερνά τον ετήσιο προϋπολογισμό του κράτους του Νοτίου Σουδάν (!) με το οποίο μάλιστα βρέθηκαν αντίπαλοι στους φετινούς αγώνες στο Παρίσι.

Βέβαια, όλα αυτά κάποια στιγμή τελειώνουν. Όταν μετά από λίγα ή πολλά χρόνια, ο αθλητής γεράσει και αποσυρθεί, φεύγει μαζί του κι η λάμψη σιγά σιγά. Ξεχνιέται από νεότερους στο προσκήνιο αθλητές, χάνει χορηγίες, παραμερίζεται από τα μέσα. Γενικώς, αρχίζει η «αξία» του να πέφτει. Σε άλλους μονομιάς, σε άλλους σιγά σιγά, αλλά σταθερά.

Υπάρχουν όμως και αθλητές που η «αξία» τους δεν μετριέται με το χρήμα. Δεν εξαρτάται από χορηγούς και τις επευφημίες των φιλάθλων. Ίσα ίσα μάλιστα, δεν είναι λίγες οι φορές που οι άλλοι, όχι απλώς δεν την καταλαβαίνουν την αξία αυτή, αλλά την αποδοκιμάζουν κιόλας.

Ίσως ακόμα δεν το κατάλαβες, αλλά τέτοιος αθλητής είσαι κι εσύ. Αθλητής του Χριστού. Είσαι κι εσύ μέλος της Εκκλησίας, έχεις συναγωνιστές και έχεις στόχο το ουράνιο μετάλλιο που προσφέρει ο Χριστός.

Και ποια είναι η «αξία» σου;  

Την απάντηση την έχει δώσει ο ίδιος ο Χριστός. «τί γὰρ ὠφελεῖται ἄνθρωπος ἐὰν τὸν κόσμον ὅλον κερδήσῃ, τὴν δὲ ψυχὴν αὐτοῦ ζημιωθῇ; ἢ τί δώσει ἄνθρωπος ἀντάλλαγμα τῆς ψυχῆς αὐτοῦ;» (Ματθ. κεφ.16, στίχος 26) (Τι ωφελείται ο άνθρωπος, αν κερδίσει ολόκληρο τον κόσμο, χάσει όμως την ψυχή του; Ή τι μπορεί να δώσει ο άνθρωπος αντάλλαγμα για την ψυχή του;).

Η αξία σου, λοιπόν, είναι ανεκτίμητη. Όλα τα χρήματα του κόσμου να σου έδιναν για αντάλλαγμα, η ψυχή σου είναι πιο πολύτιμη. Γι’ αυτήν ήρθε ο Χριστός στη γη, έγινε άνθρωπος και σταυρώθηκε. Για σένα και για μένα.

Φύλαγε την ατίμητη ψυχή σου, λοιπόν. Μην τη λερώνεις με κάθε λογής ακαθαρσίες. Προστάτευε τον εαυτό σου από άσχημα θεάματα, από παρέες που βλέπεις ότι σε βλάπτουν. Και μη μένεις μόνο στην άμυνα, αλλά βγες και στην επίθεση. Αύξησε την αξία της ψυχής σου ακόμα περισσότερο καλλιεργώντας τις αρετές. Γίνε ευγενικός, μάθε να συγχωρείς, να προσεύχεσαι για τους άλλους.

Μπορεί κατά κόσμον να θεωρείσαι άσημος και «τελευταίος», όμως στα μάτια του Χριστού είσαι στο βάθρο των νικητών.

Διάλεξε τι αξία θέλεις να έχεις στη ζωή σου. Να σε μετράνε οι άλλοι με βάση την περιουσία των γονιών σου, του ακριβού κινητού σου, των πτυχίων σου που θα πάρεις αύριο μεθαύριο ή να σε μετράνε ως άνθρωπο που στάθηκε δίπλα τους, που στήριξε, που ενέπνευσε;

Εσύ θα διαλέξεις, λοιπόν, την αξία που θα κουβαλάς στη ζωή σου. Θέλεις να είναι μόνιμη και αιώνια ή αμφίβολη και προσωρινή;

Απάντησε μέσα σου και ξεκαθάρισέ το με τον εαυτό σου:

Πόσο αξίζεις;