Μπαίνει ο Σεπτέμβριος και μαζί του ξεκινάει το φθινόπωρο, το σχολείο, τα περισσότερα πρωταθλήματα του κόσμου, η καινούργια τηλεοπτική σεζόν.
Οι ομάδες σπεύδουν σε μεταγραφές έστω και της τελευταίας στιγμής με σκοπό να ενισχυθούν για τη σεζόν που αρχίζει, τα κανάλια να ενσωματώσουν στο πρόγραμμά τους σειρές και ταινίες με στόχο την πρωτιά στην τηλεθέαση.
Όλα αυτά δε μας αφήνουν αδιάφορους. Πολλοί, ανάλογα με τα ενδιαφέροντά τους, γνωρίζουν τους ποδοσφαιριστές της αγαπημένης τους ομάδας, τους ηθοποιούς της αγαπημένης τους σειράς. Και αρκετοί δε μένουν μόνο εκεί, αλλά ψάχνουν περισσότερα στοιχεία της ζωής κάποιου παίκτη που θαυμάζουν, κάποιου ηθοποιού που συμπαθούν.
Άραγε, εμείς έχουμε ενδιαφερθεί με τον ίδιο ζήλο να μάθουμε για την πίστη; Άραγε, γνωρίζουμε πόσα και ποια είναι τα Μυστήρια της Εκκλησίας; Τους δώδεκα μαθητές του Κυρίου; Μην ανησυχείς, δε συνεχίζω άλλο με τις ερωτήσεις, αλλά θα πρέπει κάποτε να μας απασχολήσει.
Πώς γίνεται να λέμε ότι αγαπάμε τον Θεό, αν δεν Τον γνωρίζουμε;
Αν δε γνωρίζουμε σε τι πιστεύουμε μέσα από το Σύμβολο της Πίστης μας; Κάθε μέρα γιορτάζει και ένας φίλος του Χριστού, ένας άγιος δηλαδή. Έχουμε, άραγε, το ενδιαφέρον να μάθουμε στοιχεία για τη ζωή του και να τον μιμηθούμε στη δική μας ζωή όσο γίνεται;
Μαθητής, το γνωρίζεις, ονομάζεται εκείνος που όχι απλά πηγαίνει σχολείο και κουβαλάει μια τσάντα βαριεστημένα με τα ίδια βιβλία κάθε μέρα, αλλά εκείνος που παρακολουθεί στο μάθημα, διαβάζει, πηγαίνει προετοιμασμένος την επόμενη μέρα στο σχολείο. Έτσι, χριστιανός δεν είναι εκείνος που έχει βαφτιστεί όταν ήταν μικρός ή λέει απλά ότι «εγώ πιστεύω στον Θεό», αλλά είναι εκείνος που φροντίζει να γνωρίζει το θέλημα του Θεού και να ζει σύμφωνα με αυτό. Έτσι κανείς προοδεύει πνευματικά, έτσι «ξεκολλάει» το βλέμμα του από τα περαστικά και τα φθαρτά και στρέφεται στα αιώνια και μόνιμα.