Η εθνική εορτή της 28ης Οκτωβρίου πλησιάζει. Ακούμε συνέχεια για αυτό το περίφημο «Όχι». Το «Όχι» αυτό δεν το είπε απλά μόνος του ο τότε πρωθυπουργός της Ελλάδας, Ιωάννης Μεταξάς. Σίγουρα αυτός έδωσε τη συγκεκριμένη απάντηση στον Ιταλό πρέσβη, Γκράτσι. Όμως, αποδείχθηκε πως σύσσωμος ο ελληνικός λαός πίστευε πραγματικά αυτό το «Όχι». Οι Έλληνες που πολέμησαν στο μέτωπο ενάντια στους πάνοπλους Ιταλούς έδειξαν στην πράξη πως η Ελλάδα δεν παραδίδεται έτσι απλά.
Πραγματικά, οι Έλληνες στρατιώτες, αλλά και όσοι άλλοι βοηθούσαν συνεχώς στον αγώνα, γυναίκες και παιδιά, αποτελούν αληθινά παραδείγματα αυτοθυσίας. Έδωσαν τα πάντα για την πατρίδα τους. Για να μην μπορέσει ο εχθρός να αιχμαλωτίσει κανέναν. Για την ελευθερία τους.
Αλλά κι εμείς δε δεχόμαστε εισβολή; Όχι πολεμική, αλλά ψυχική. Καθημερινά, μας πολιορκεί ο Πονηρός, που προσπαθεί με νύχια και με δόντια να κυριεύσει την καρδιά και το μυαλό μας, να αιχμαλωτίσει τη σκέψη μας και να τη στρέψει μακριά από τον Θεό. Να μας κάνει να ξεχάσουμε τον Χριστό και να νομίζουμε πως η δόξα, η ηδονή και τα χρήματα έχουν αξία σε αυτή τη ζωή. Θέλει μεγάλη προσπάθεια αυτός ο αγώνας, γιατί έχουμε να κάνουμε με έναν αντίπαλο που δε σταματάει και δεν κουράζεται ποτέ. Δεν του τελειώνουν τα άρματα μάχης, ούτε τα πολεμοφόδια. Όπως, όμως, και ο στρατιώτης της φωτογραφίας, έτσι και εμείς, έχουμε τους πιο δυνατούς συμμάχους! Τον Χριστό, την Παναγία και τους αγίους μας. Αυτοί θα είναι πάντα στο πλευρό μας, θα μας στηρίζουν σε κάθε δυσκολία και πειρασμό.
Καθημερινά ο χριστιανός καλείται να πει πολλά «Όχι». Καλείται από τον ίδιο τον Χριστό να διώξει τον εγωισμό του και να πολεμήσει τα πάθη του. Σε κάθε πρόκληση, η απάντηση είναι μία και σαφής: Όχι! Αυτό λένε οι αληθινοί χριστιανοί. Γιατί όσοι έχουμε αποφασίσει να ακολουθήσουμε τον δρόμο του Χριστού – και είναι πράγματι ένα δρόμος πανέμορφος – έχουμε πάρει μία ξεκάθαρη θέση! Ο,τιδήποτε μας βγάζει από αυτόν τον δρόμο, δεν μας αφορά, είναι «εκτός πορείας». Ακολουθώντας το παράδειγμα του Κυρίου, ουσιαστικά έχουμε πει το μεγαλύτερο «Ναι» που μπορεί να πει κανείς:
«Κύριε, θέλω να είμαι μαζί σου! Όχι για λίγο, ή από αύριο, αλλά για πάντα. Ναι, Κύριε, μαζί Σου!»