Τις τελευταίες μέρες γίνονται πολλές συζητήσεις για την Εθνική Ελλάδος. Η Εθνική ομάδα ποδοσφαίρου έφερε ένα σημαντικό αποτέλεσμα, αλλά δεν είναι το αποτέλεσμα που τράβηξε περισσότερο την προσοχή. Οι φίλαθλοι εστιάζουν στο γεγονός ότι η ομάδα αποτελείται κυρίως από νεαρά παιδιά, τα οποία έχουν τις προοπτικές να γράψουν ιστορία. Και πράγματι, είναι πολύ όμορφο να υπάρχουν νέοι που δημιουργούν ελπίδες για το μέλλον, όχι μόνο σε μία ομάδα, αλλά στην κοινωνία γενικότερα. Ειδικά όταν αυτοί έχουν συνδεθεί με τον Θεό.
Πολλά είναι τα παραδείγματα νέων που με την πίστη τους στον Θεό έγιναν πρότυπα και έγραψαν τη δική τους ιστορία με χρυσά γράμματα. Ο άγιος Ταρσίζιος, ο οποίος παρά την μικρή του ηλικία, με θάρρος έδωσε τη ζωή του, για να μην του πάρουν τη Θεία Κοινωνία. Ο άγιος Ιωάννης ο Ανυποχώρητος, ο οποίος ενώ ήταν φυλακισμένος και ταλαιπωρημένος και ο Τούρκος Αγαρηνός τού έφερνε κρέατα να φάει, από αγάπη προς την Παναγία αρνήθηκε, γιατί ήταν περίοδος της νηστείας του Δεκαπενταύγουστου. Ο Ευαγόρας Παλικαρίδης, ο οποίος για την αγάπη του στον Θεό και την ελευθερία της Πατρίδας έδωσε τη ζωή του.
Ευτυχισμένα είναι τα νιάτα που έχουν στη ζωή τους τον Θεό. Εξάλλου, ο ίδιος ο Χριστός λέει: «ἄφετε τὰ παιδία καὶ μὴ κωλύετε αὐτὰ ἐλθεῖν πρός με· τῶν γὰρ τοιούτων ἐστὶν ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν».
Αφήστε τα παιδιά και μην τα εμποδίζετε να έρθουν κοντά μου, γιατί η βασιλεία του Θεού ανήκει σε ανθρώπους που είναι σαν κι αυτά (Ματθ., ΙΘ’, 13-15).
Οι απλές και καθαρές καρδιές, σαν αυτές των παιδιών, θα κερδίσουν τον Παράδεισο.
Από τώρα, στα νεανικά μας χρόνια, να χτίσουμε γερά θεμέλια για τη ζωή μας. Να ξεριζώσουμε από μέσα μας κάθε τι άσχημο και να πλουτίσουμε με αρετές.
Πόσο ξεχωριστό και φωτεινό είναι το παράδειγμα ενός νέου που προσπαθεί να ζει σύμφωνα με το θέλημα του Θεού! Φαντάσου μία κοινωνία από νέους ανθρώπους δίκαιους, ειλικρινείς, εργατικούς, που σέβονται και αγαπούν τους άλλους. Μία τέτοια κοινωνία γεννά ελπίδες για το μέλλον. Μία τέτοια κοινωνία είναι, σίγουρα, μία μικρή ζωγραφιά του Παραδείσου.