Ο άγιος ιερομάρτυς Χαραλάμπης

Ο άγιος Χαραλάμπης καταγόταν από τη Μαγνησία της Μικράς Ασίας. Γεννήθηκε στα τέλη του 1ου αιώνα μ.Χ. Όταν ξέσπασε διωγμός εναντίον των χριστιανών στα χρόνια του Σεπτίμιου Σεβήρου, κάποια πνευματικά τέκνα του αγίου Χαραλάμπους προσπάθησαν να τον πείσουν να φύγει, για να μη συλληφθεί. Εκείνος φυσικά αρνήθηκε, επειδή είναι αδύνατο στον καλό ποιμένα να εγκαταλείψει το ποίμνιό του την ώρα του κινδύνου και επειδή ήταν έτοιμος κάθε στιγμή για την ομολογία και το μαρτύριο.

Στη Μαγνησία μαρτύρησε επί Σεβήρου και τοπικού ηγεμόνα Λουκιανού (3ος αι. μ.Χ.). Ήταν από τους πρώτους που οδηγήθηκε στις αρχές και κλήθηκε να θυσιάσει στα είδωλα. Ο άγιος Χαραλάμπης όχι μόνο δεν απαρνήθηκε τον Κύριό του και δεν υπέκυψε στις πιέσεις, αλλά προκάλεσε τον έπαρχο λέγοντάς του ότι οι δήμιοί του δεν ήταν ικανοί να τον κάνουν να επικαλεστεί την επιείκεια του ηγεμόνα, αφού αυτός είχε τη χάρη του Θεού. Ήταν τότε σε πολύ προχωρημένη ηλικία. Κατά τον ιερό Συναξαριστή ήταν 113 χρονών. Ωστόσο, δεν τον σεβάστηκαν. Ο Λουκιανός οργίστηκε τόσο, που πήρε ο ίδιος σιδερένια νύχια και προσπάθησε να πληγώσει το σώμα του Αγίου. Όμως τα χέρια του επάρχου κόπηκαν και έμειναν κρεμασμένα πάνω στο σώμα του μάρτυρα, ο οποίος ζήτησε από τον Θεό να αποκαταστήσει την αρτιμέλεια του Λουκιανού. Οι δήμιοι Πορφύριος και Βάπτος, βλέποντας την πίστη του και την ατάραχη καρτερία με την οποία δεχόταν το φοβερό μαρτύριο ο Άγιος, αρνήθηκαν να συνεχίσουν το απάνθρωπο έργο τους και πίστεψαν στον Χριστό, καθώς και τρεις γυναίκες που παρακολουθούσαν το μαρτύριο. Και οι πέντε βασανίστηκαν και στο τέλος αποκεφαλίστηκαν.

Ο έπαρχος θορυβήθηκε από την ομαδική μεταστροφή και διέταξε να τον αφήσουν ελεύθερο. Αργότερα, ο ίδιος ο Σεβήρος, μην μπορώντας να αντέξει την παρρησία και την ανδρεία του γέροντα, διέταξε τον αποκεφαλισμό του. Ο Άγιος παρέδωσε το πνεύμα του, προτού τον ακουμπήσει το ξίφος.

Ἀπολυτίκιον

Ὡς στῦλος ἀκλόνητος, τῆς Ἐκκλησίας Χριστοῦ, καὶ λύχνος ἀείφωτος, τῆς οἰκουμένης σοφέ, ἐδείχθης, Χαράλαμπες· ἔλαμψας ἐν τῷ κόσμω διὰ τοῦ μαρτυρίου, ἔλυσας καί εἰδώλων τὴν σκοτόμαιναν, μάκαρ· διὸ ἐν παρρησίᾳ Χριστῷ, πρέσβευε σωθῆναι ἠμᾶς.