O άγιος Βασίλειος

Η θεολογική του παιδεία, ο ευσεβής ζήλος και ο ενάρετος βίος του, τον ανέδειξαν επίσκοπο της πόλης Παρίου που βρίσκεται στις ακτές της Προποντίδας. Αλλά κατά τους χρόνους εκείνους μαινόταν και προκαλούσε ταραχές ο αγώνας των εικονομάχων. Ο Βασίλειος συγκαταλεγόταν στους γενναίους και απτόητους προμάχους της τιμητικής προσκύνησης των εικόνων και αποδοκίμαζε τον επιζήμιο σάλο, τον οποίο προκαλούσαν οι εικονομάχοι αυτοκράτορες στους κόλπους της Εκκλησίας και του κράτους. Καταδιώχτηκε γι’ αυτό σκληρά. Πέρασε από φυλακή, εξορία, πείνα, γυμνότητα, θλίψεις και καταφρόνηση, αλλά όπου κι αν τον οδηγούσαν οι αυτοκρατορικές διαταγές, έβρισκε νέα ευκαιρία για την υπεράσπιση της Ορθοδοξίας. Τελικά, είδε το ναυάγιο των εικονομάχων και τον θρίαμβο του ορθόδοξου σκάφους. Επανερχόμενος στην επισκοπή του έγινε δεκτός από το ποίμνιό του με μεγάλες τιμές και πέθανε εν ειρήνη διδάσκοντας και καθοδηγώντας στη σωτηρία.

Ἀπολυτίκιον

Ὡς ἱερεὺς τοῦ Βασιλέως τῆς δόξης, ὁμολογίας διαλάμπεις τῇ αἴγλῃ, Ἱερομάρτυς ἔνδοξε Βασίλειε• τῶν Εἰκονομάχων γὰρ, τὴν ἀπάτην ἐλέγχων, πόνοις προσωμίλησας, ὑπὲρ τῆς ἀληθείας• καὶ μεταστὰς ἐν δόξῃ πρὸς Θεόν, τῶν σὲ τιμώντων, ἀπαύστως μνημόνευε.

Ἦχος δ’

Κανόνα πίστεως καὶ εἰκόνα πραότητος, ἐγκρατείας διδάσκαλον, ἀνέδειξέ σε τὴ ποίμνη σου ἡ τῶν πραγμάτων ἀλήθεια, διὰ τοῦτο ἐκτήσω τὴ ταπεινώσει τὰ ὑψηλά, τὴ πτωχεία τὰ πλούσια, Πάτερ Ἱεράρχα Βασίλειε, πρέσβευε Χριστῷ τῶ Θεῷ σωθῆναι τὰς ψυχὰς ἡμῶν.