Έζησαν και μαρτύρησαν όταν αυτοκράτορας των Ρωμαίων ήταν ο Διοκλητιανός. Ήταν όλοι ευσεβείς και ενάρετοι και ανέπτυξαν πλούσια χριστιανική δράση. Ο άγιος Ευστράτιος διετέλεσε ανώτερος αξιωματικός. Θέλοντας να δοξάσει το όνομα του Χριστού και να διακηρύξει την αλήθεια, παρουσιάστηκε στον δούκα Λυσία και, ενώπιόν του, ομολόγησε την πίστη του με θαυμαστή παρρησία. Έπειτα από την ομολογία του Ευστρατίου, ο δούκας διέταξε να τον βασανίσουν. Αφού τον βασάνισε με τον πιο φρικτό τρόπο, έπειτα τον έστειλε στον έπαρχο Αγρικόλα. Φημισμένος αυτός για την ωμότητά του απέναντι στους χριστιανούς, έβαλε τον Ευστράτιο να βαδίσει με σιδερένια παπούτσια που είχαν μέσα μυτερά καρφιά. Κατόπιν τον αποτελείωσε, αφού τον έριξε μέσα σε πύρινο κολαστήριο. Μαρτυρικό θάνατο υπέστη και ο συμπολίτης του και ιερέας Αυξέντιος, ο οποίος, επειδή δεν υπέκυψε στις πιέσεις των ειδωλολατρών να αλλαξοπιστήσει, θανατώθηκε με αποκεφαλισμό. Ο Μαρδάριος συνελήφθη επίσης από τον Λυσία, που προσπάθησε να τον πείσει να αρνηθεί τον Χριστό. Αντιμετώπισε, όμως, την ακλόνητη πίστη του Αγίου και για αυτό διέταξε να βασανιστεί και να θανατωθεί. Αφού τρύπησαν τους αστραγάλους του, τον κρέμασαν με το κεφάλι προς τα κάτω και τον έκαψαν. Τέλος, ο Ευγένιος και ο Ορέστης, αφού ομολόγησαν ότι ο Ιησούς είναι ο μόνος και αληθινός Θεός, παρέδωσαν το πνεύμα τους στον Κύριο με μαρτυρικό θάνατο. Συγκεκριμένα, ο Ευγένιος μαρτύρησε ύστερα από φρικτά βασανιστήρια (του έκοψαν τη γλώσσα και τα χέρια και του έσπασαν τα πόδια), ενώ ο Ορέστης θανατώθηκε σε πυρακτωμένο κρεβάτι.

Ἀπολυτίκιον

Ἡ πενταυγὴς τῶν Ἀθλοφόρων χορεία, τῇ τῶν ἀγώνων νοητῇ δαδουχίᾳ, τὴν οἰκουμένην ἅπασαν αὐγάζει νοητῶς, ὁ σοφὸς Εὐστράτιος, σὺν Αὐξεντίῳ τῷ θείῳ, Ὀρέστης καὶ Μαρδάριος, καὶ Εὐγένιος ἅμα• οὓς εὐφημοῦντες εἴπωμεν πιστοί• χαίροις Μαρτύρων, πεντάριθμε σύλλογε.