Η αγία μάρτυς Γλυκερία

Γεννήθηκε στην Τραϊανούπολη τον 2ο μ.Χ. αι. όταν αυτοκράτορας ήταν ο Αντωνίνος Πίος. Η Γλυκερία ήταν χριστιανή και το έδειχνε με έργα στη ζωή της. Όταν πληροφορήθηκε την έντονη χριστιανική της δράση, ο ηγεμόνας Σαβίνος την κάλεσε να παρουσιαστεί μπροστά του. Με μεγάλη προθυμία η Αγία εμφανίστηκε σε εκείνον, έχοντας σημειώσει στο μέτωπό της τον Τίμιο Σταυρό και ομολόγησε με παρρησία την πίστη της στον Ιησού Χριστό. Εκείνος, έξαλλος, την οδήγησε με τη βία στον ειδωλολατρικό ναό, για να προσευχηθεί και να θυσιάσει στα είδωλα. Εκεί η Γλυκερία, αφού προσευχήθηκε θερμά, συνέτριψε το άγαλμα του Δία. Εξοργισμένοι οι ειδωλολάτρες, την έσυραν έξω και τη λιθοβόλησαν με μανία. Όμως ούτε μία πέτρα δεν άγγιξε την Αγία, με αποτέλεσμα πολλοί να πιστέψουν στον Χριστό. Στη συνέχεια, αφού υπέστη διάφορα βασανιστήρια, ρίχτηκε στη φυλακή όπου κατήχησε και έφερε στη χριστιανική πίστη τον δεσμοφύλακά της, Λαοδίκιο, ο οποίος μαρτύρησε για τον Χριστό. Ο τύραννος, διέταξε να βασανίσουν εκ νέου τη Γλυκερία και να τη ρίξουν στα άγρια θηρία. Τελικά την έριξαν τροφή σε ένα άγριο θηρίο, που μπορεί να μην την κατασπάραξε, αλλά το δάγκωμα που κατάφερε σ’ αυτήν προκάλεσε λίγες μέρες μετά τον θάνατό της. Το λείψανό της ενταφιάστηκε στην Ηράκλεια Θράκης. Έτσι η Γλυκερία, με τη Χάρη του Θεού, έμεινε πιστή χριστιανή μέχρι τέλους. Μαρτυρούνται δε πολλά θαύματα ιάσεων και θεραπείες δαιμονισμένων.

Ἀπολυτίκιον

Tὴν καλλιπάρθενον, Χριστοῦ τιμήσωμεν, τὴν ἀριστεύσασαν πόνοις ἀθλήσεως, καὶ ἀσθενεία τῆς σαρκός, τὸν ὄφιν καταβαλοῦσαν· πόθῳ γὰρ τοῦ Κτίσαντος, τῶν βασάνων τὴν ἔφοδον, παρ’ οὐδὲν ἡγήσατο, καὶ θεόθεν δεδόξασται· πρὸς ἣν ἀναβοήσωμεν πάντες· χαίροις θεόφρον Γλυκερία.

Ἀπολυτίκιον. Τὸν συνάναρχον Λόγον

Δεῦτε πάντες φιλέορτοι νὺν συνέλθωμεν, ἐν τῷ ναῶ Γλυκερίας τῆς καλλιμάρτυρος, καὶ τὴν ἐπέτειον αὐτῆς μνήμην τελέσωμεν, Ὅτι δορὰν τῆς κεφαλῆς, ἀφαιρεθεῖσα ἀπηνῶς, ἀπέπνιξε τὸν Βελίαρ, καὶ Χριστῷ συμπαρισταμένη, ὑπὲρ ἡμῶν ἀεὶ πρεσβεύει Αὐτῷ.