Οι αγίες Αναστασία και Βασίλισσα

Ήταν και οι δύο από τη Ρώμη, ευγενείς και πλούσιες. Ήταν από τις γυναίκες εκείνες, που μέσα στη διαφθορά που κατέκλυζε το λαό και τα ανώτερα στρώματα της κοσμοκράτειρας πόλης, διατηρούσαν σεμνά ήθη, άξια των μεγάλων χρόνων της ρωμαϊκής ακμής. Και οι δύο δέχτηκαν την πίστη του Χριστού και με την αγαθοεργή διανομή των υπαρχόντων τους έγιναν παρηγοριά και στήριγμα των χριστιανών της Ρώμης. Όταν ο Παύλος και ο Πέτρος έπεσαν ιερά σφάγια στον πρώτο διωγμό των χριστιανών από τον Νέρωνα, τότε η Αναστασία και η Βασίλισσα παρέλαβαν και έθαψαν τα τίμια λείψανά τους. Μετά από λίγο καιρό συνελήφθησαν με την κατηγορία ότι ανήκαν σε ομάδα χριστιανών. Εκείνες όχι μόνο δεν το αρνήθηκαν, αλλά και δήλωσαν ότι καυχώνται γι’ αυτό και ευχήθηκαν όλος ο κόσμος να γίνει άξιος της ζωής του Χριστού. Απειλές και βασανισμοί δεν ίσχυσαν να μεταβάλουν τη γνώμη τους. Κι ενώ είχαν κόψει τα χέρια και τη γλώσσα τους, το φρόνημά τους παρέμενε άπτωτο. Τελικά, τις αποκεφάλισαν κι έτσι αξιώθηκαν των λαμπρότερων μαρτυρικών στεφάνων.