Οι άγιοι μάρτυρες Γουρίας, Σαμωνάς και Άβιβος

Μαρτύρησαν όταν γινόταν ο σκληρότατος διωγμός κατά των χριστιανών επί Διοκλητιανού. Ο Γουρίας καταγόταν από τη Σαργωκητία και ο Σαμωνάς από τη Γαναδά. Οι δύο άνδρες ήταν γνωστοί για το χριστιανικό έργο τους και για το λόγο αυτό τους συνέλαβε ο ηγεμόνας της Έδεσσας Αντωνίνος, ο οποίος τους ζήτησε να αρνηθούν τον Χριστό. Οι Άγιοι, όμως, δεν δείλιασαν και με παρρησία ομολόγησαν την πίστη τους. Έπειτα από την ομολογία τους αυτή, οι δύο άνδρες φυλακίστηκαν και στη συνέχεια υποβλήθηκαν σε σκληρά βασανιστήρια. Οι άγιοι Γουρίας και Σαμωνάς υπέμειναν με υποδειγματική καρτερία τα μαρτύριά τους και τελικά οι ειδωλολάτρες τους αποκεφάλισαν και οι Άγιοι ανέβηκαν στεφανηφόροι στην ουράνια βασιλεία.

Ο άγιος Άβιβος ήταν ιεροδιάκονος. Έζησε λίγα χρόνια αργότερα και ήταν από ένα χωριό της Έδεσσας που ονομαζόταν Αποθελσαία. Τότε βασιλιάς ήταν ο Λικίνιος, γνωστός αντίπαλος του Μ. Κωνσταντίνου. Ο Άβιβος διακρινόταν για τη μεγάλη του ευσέβεια και τον πολύ ζήλο για το υπούργημά του. Ιδιαίτερα, όμως, διακρινόταν για τη θερμή αγάπη του στο ιερό κήρυγμα, τηρώντας το θεόπνευστο λόγο της Αγίας Γραφής. Προσείλκυσε στη χριστιανική πίστη πλήθος ειδωλολατρών.

Ο ηγεμόνας Λυσανίας, όταν είδε τον Άβιβο να προσελκύει πολλούς ειδωλολάτρες με το θερμό του κήρυγμα, τον συνέλαβε και τον κρέμασε σε στύλο και τον έσχισε με σιδερένια νύχια. Καθ’ όλη τη διάρκεια των βασανιστηρίων του οι δήμιοι προσπαθούσαν να πείσουν τον Άβιβο να αρνηθεί τον Χριστό. Όμως ο Άγιος έμεινε αμετακίνητος στην πίστη του και για το λόγο αυτό οδηγήθηκε έξω από την πόλη όπου τον έριξαν μέσα στη φωτιά και έτσι ο Άβιβος παρέδωσε το πνεύμα του στον Θεό.

Ἀπολυτίκιον

Tριάδος ἰσάριθμοι, τῆς Ὑπερθέου σαφῶς, Γουρίας καὶ Ἄβιβος, καὶ Σαμωνᾶς ὁ κλεινός, ἔνθεως ὑπάρχοντες, ταύτην τοῖς ἀσεβέσιν, ὡμολόγησαν ἅμα ἄθλων τὴν τρικυμίαν, ἀβλαβῶς διελθόντες. Καὶ νῦν ἡμᾶς κυβερνῶσιν, ὅρμον πρὸς ἄκλυστον.