Ο άγιος νεομάρτυς Αναστάσιος

Καταγόταν από την Παραμυθιά της Ηπείρου (18ος αι. μ.Χ.). Κατά την εποχή του καλοκαιριού βρισκόταν μαζί με την αδερφή του καθώς και με άλλους χριστιανούς στους αγρούς. Εκεί, λοιπόν, ήρθε σε συμπλοκή με κάποιους Τούρκους που επιτέθηκαν με κακό σκοπό στην αδερφή του. Τότε οι Τούρκοι, προσβληθέντες από τη συμπλοκή αυτή, συκοφάντησαν τον Αναστάσιο στον πασά ότι δήθεν έδωσε λόγο να αλλάξει την πίστη του.

Ο πασάς τον συνέλαβε και τον πίεζε να αλλαξοπιστήσει. Στις προτάσεις του πασά ο Αναστάσιος απάντησε: «Ποτέ δεν έδωσα τέτοιο λόγο. Χριστιανός γεννήθηκα, χριστιανός θα πεθάνω με τη βοήθεια του Χριστού μου! Όσο για τα αγαθά που μου υπόσχεσαι, δεν ενδιαφέρομαι καθόλου, διότι έχω πολλά αγαθά αιώνια που βρίσκονται στους ουρανούς και δεν έχουν καμιά σύγκριση με τα παρόντα». Ο γιος του πασά Μουσάς, θαυμάζοντας την όλη στάση του Μάρτυρα, τόλμησε να επισκεφτεί τον Άγιο στη φυλακή και με τη βοήθειά του και τη χάρη του Θεού ασπάστηκε το χριστιανισμό μετά το μαρτύριο του Αναστασίου και έγινε μοναχός παίρνοντας το όνομα Δανιήλ. Ο Άγιος, αφού βασανίστηκε μέσα στη φυλακή με τον πιο φρικτό τρόπο, τελικά αποκεφαλίστηκε έξω από την Παραμυθιά κοντά σ’ ένα μοναστήρι στις 18 Νοεμβρίου 1750 μ.Χ.