Έζησε τον 6ο αι. μ.Χ. Ο Μεθόδιος ήταν άνθρωπος με ξεχωριστές ικανότητες, με βαθιά καλλιέργεια και θεολογική κατάρτιση και διακρινόταν για τη σπάνια αρετή του. Από νεαρή ηλικία αφιερώθηκε στην υπηρεσία του Θεού. Η αρετή και η παιδεία του τον ανέβασαν σύντομα στον επισκοπικό θρόνο των Παττάρων. Αναδείχθηκε ποιμένας καλός που φώτιζε με το λόγο του, τύπος των πιστών με το άγιο παράδειγμά του, φρουρός ακοίμητος της αλήθειας του δόγματος και τολμηρός πρόμαχός της. Πολέμησε με σθένος τις κακοδοξίες των αιρετικών και ο τρόπος του βίου του σε συνδυασμό με το άγιο έργο του έγινε υπόδειγμα στις ψυχές των χριστιανών. Επειδή στην επισκοπή του βρήκε να ανορθώνεται με θρασύτητα η κακοδοξία των δοξασιών του Ωριγένη, με συστηματικό αγώνα πέτυχε να περιορίσει σημαντικά τον αριθμό των οπαδών του. Για την ευόδωση του ιερού αγώνα του, ο Μεθόδιος έγραψε πλήθος συγγραμμάτων τα οποία περιείχαν την αλήθεια του ορθόδοξου δόγματος. Αλλά οι οπαδοί του Ωριγένη που παρέμεναν αμετάπειστοι δεν μπορούσαν να αντέξουν την ήττα τους. Με την εμπάθεια λοιπόν που χαρακτηρίζει τους εχθρούς του γνήσιου δόγματος, χωρίς να μπορούν να στηρίξουν την πλάνη τους, αποφάσισαν να εξοντώσουν τον μεγάλο της πολέμιο. Για το λόγο αυτό έβαλαν κοντά του για υπηρέτη ένα δικό τους άνθρωπο, ομόφρονά τους, στον οποίο υποσχέθηκαν μεγάλα χρηματικά ποσά. Αυτός δε δίστασε μπροστά σε ένα τόσο τερατώδες έγκλημα: κάποια μέρα που ασθένησε ο Επίσκοπος, τον φόνευσε με ξίφος αποκεφαλίζοντάς τον στο κρεβάτι του. Ο Ιερομάρτυρας, ενώ δεχόταν τα χτυπήματα, άκουσε το δολοφόνο να λέει ότι έτσι εξοντώνουν τους εχθρούς τους οι Ωριγενιστές. Τότε ένα ασθενές μειδίαμα φώτισε τα νεκρούμενα χείλη του. Ήταν η χαρά ότι έπεφτε θύμα του καθήκοντός του προς τον Θεό και την Εκκλησία.

Ἀπολυτίκιον

Θείαν μέθοδον τῆς εὐσεβείας, ἐθησαύρισας τῇ Ἐκκλησίᾳ, ὡς ἱεράρχης καὶ Mάρτυς Μεθόδιε· σὺ γὰρ σοφίας τὸν πλοῦτον δρεψάμενος, ἀθλητικῶς τὸ σὸν τάλαντον ηὔξησας. Πάτερ ὅσιε, Χριστὸν τὸν Θεὸν ἱκέτευε, δωρίσασθαι ἡμῖν τὸ μέγα ἔλεος.