Ο άγιος απόστολος Ιούδας ο Θαδδαίος ή Λεββαίος
21η Αυγούστου
Ιούδας ήταν μάλλον το κύριο όνομά του και τα άλλα δύο, Λεββαίος (που σημαίνει θαρραλέος) και Θαδδαίος (δηλαδή ευρύστερνος), ήταν πιθανώς επώνυμα. Ήταν Εβραίος από την Έδεσσα της Μεσοποταμίας και πολύ μορφωμένος στις θείες Γραφές. Είχε ανέβει στην Ιερουσαλήμ για προσκύνημα την εποχή του Ιωάννου του Βαπτιστού. Όταν άκουσε το κήρυγμά του και είδε την αγγελική του ζωή, τόσο πολύ εντυπωσιάστηκε, ώστε επιδίωξε και βαπτίστηκε από αυτόν. Μετά όμως, όταν άκουσε τη διδασκαλία και είδε τα θαύματα του Χριστού, Τον ακολούθησε ως μαθητής Του μέχρι το σωτήριο πάθος και την ανάστασή Του. Υπάρχουνε διάφορες απόψεις σχετικά με τη δράση του Ιούδα μετά την Ανάληψη του Κυρίου. Ο Ιερώνυμος, στηριζόμενος σε αρχαιότερες διηγήσεις για τη διάδοση του χριστιανισμού στην Αρμενία, αναφέρει ότι ο απόστολος Ιούδας ήρθε στην Αρμενία φέροντας μαζί του την ιερή λόγχη, κήρυξε το Ευαγγέλιο και μαρτύρησε στο Σαβαρχάμ, νοτιοανατολικά του Αραράτ, στην περιοχή Αρντάζ, κατά το 50 μ.Χ. Κατά τους Σύρους, ο Ιούδας μαρτύρησε στο Arad, κοντά στη Βηρυτό. Τέλος, ο Νικηφόρος Κάλλιστος αναφέρει ότι ο Ιούδας κήρυξε το Ευαγγέλιο αρχικά στην Ιουδαία, τη Γαλιλαία και τη Σαμάρεια, ύστερα στη Συρία και τη Μεσοποταμία, και πέθανε στην Έδεσσα.
Απολυτίκιον
Θεοῦ τοῦ ἐν σώματι ἐπιφανέντος ἡμῖν αὐτόπτης γενόμενος καὶ ἱερὸς μαθητής, Θαδδαῖε ἀπόστολε, ἔλαμψας τοῖς ἐν σκότει τὴν σωτήριον χάριν· ὤφθης τῶν ἐν Ἐδέσσῃ ἰατὴρ λαμπαδοῦχος· διὸ τοὺς προσιόντας σοι σκέπε ἑκάστοτε.