Ο όσιος Σεραπίων

Καταγόταν από τη Σιδώνα. Έζησε κυρίως στην Αίγυπτο, όπου έλαμπε μεταξύ των ασκητών της. Αναδείχτηκε κορυφαίος στα έργα ελεημοσύνης. Δεν έδωσε μόνο όλα του τα υπάρχοντα προκειμένου να αφιερωθεί στην ασκητική ζωή, αλλά εξακολουθούσε τη φιλάνθρωπη ζωή του με θαυμαστό τρόπο. Μοίραζε στους φτωχούς όσα του έδειναν ευσεβείς χριστιανοί για τον εαυτό του, η αγάπη του μάλιστα στους στερημένους τον ωθούσε σε υπερβολές.

Το ενδιαφέρον του για την επέκταση του Ευαγγελίου εκδηλώθηκε με σπάνιο τρόπο. Όταν τον έπιαναν οι ληστές για να τον πουλήσουν σαν δούλο, αυτός με την πειθώ που τον διέκρινε έκανε τους ληστές δούλους Χριστού. Κάποτε όμως τον πούλησαν σε κάποιον Λακεδαιμόνιο πρόκριτο, που μαζί με την οικογένειά του πρέσβευε την αίρεση των Μανιχαίων. Στην αρχή ο αιρετικός ενέπαιξε τον Σεραπίωνα, ο οποίος όμως ανταπέδωσε μόνο υπομονή και γλυκύτητα. Μετά από δύο χρόνια ο δούλος νίκησε τον κύριο, ο οποίος οικογενειακά προσήλθε στην Ορθοδοξία. Έπειτα ο Σεραπίων πήγε στην Αθήνα, όπου κέρδισε πολλές ψυχές. Και από εκεί στη Ρώμη, όπου κατόρθωσε να φέρει στην εγκράτεια πολλούς κοιλιόδουλους. Τελικά όμως επέστρεψε στην αγαπημένη του έρημο και εκεί πέθανε ειρηνικά σε βαθιά γεράματα, αφήνοντας έτσι ένα αξιομίμητο παράδειγμα στους εκεί μοναχούς.

Στίχοι

Δούς πάντα χερσίν ενδεών Σεραπίων, τέλος δίδωσι και το Πνεύμα Κυρίω.