Ήταν γιος ιερέα και γεννήθηκε στο χωριό Γεράκι της Μονεμβασιάς, κοντά στις Γούβες. Το 1770, όταν οι Τουρκαλβανοί ήρθαν στην Πελοπόννησο, έσφαξαν τον πατέρα του, ενώ αυτόν μαζί με τη μητέρα του τους απήγαγαν στη Λάρισα. Ήταν τότε ο Ιωάννης 15 ετών. Εκεί πουλήθηκε μαζί με τη μητέρα του σε κάποιον Τούρκο. Επειδή όμως ο Τούρκος αυτός δεν είχε παιδιά, θέλησε να υιοθετήσει τον Ιωάννη, αφού πρώτα τον εξισλάμιζε. Οι τεράστιες και ποικίλες προσπάθειες του Τούρκου να εξισλαμίσει τον Ιωάννη δεν έφεραν κανένα καρπό. Ο νέος με υψηλό φρόνημα διαρκώς έλεγε: «Εγώ Τούρκος δεν γίνομαι! Εγώ είμαι χριστιανός και χριστιανός θέλω να πεθάνω!». Τότε ο Τούρκος άρχισε να βασανίζει φρικτά τον Ιωάννη μέσα στο σπίτι του. Την περίοδο του Δεκαπενταυγούστου τον πίεζε να καταλύσει και μάλιστα είχε βάλει και τη μητέρα του να τον παρακαλέσει να φάει από τα δελεαστικά φαγητά. Αλλά ο Ιωάννης απάντησε: «Εγώ είμαι γιος παπά και πρέπει να φυλάττω καλύτερα από τους γιους των λαϊκών τους νόμους και τα έθιμα της αγίας μας Εκκλησίας!». Εξαγριωμένος ο σκληρός Τούρκος από τη στάση του Ιωάννη, τον μαχαίρωσε στην καρδιά με αποτέλεσμα να πεθάνει στις 21 Οκτωβρίου 1773.

Ἀπολυτίκιον

Θείον γόνον σε Μονεμβασία ανεβλάστηκε, καρποφορούντα, Ιωάννη, τας της πίστεως χάριτας. των γαρ πατρώων θεσμών αντεχόμενος, τους εκ της γαρ αθλήσας κατήσχυνας. Μάρτυς ένδοξε, Χριστόν τον Θεόν ικέτευε δωρήσασθαι ημίν το μέγα έλεος.

Ήχος πλ. α΄

Ιωάννην τον θείον ανεφημήσωμεν, ως της πίστεως βάσιν, και μέγα στήριγμα, της καρτερίας αληθώς τον αδάμαντα, τον γενναίον αθλητήν και δυσσεβών στηλιτευτήν, τον έκλαμπρον μαργαρίτην, πρεσβεύει γαρ τω Κυρίω, ελεηθήναι τας ψυχάς ημών.