O άγιος απόστολος Κοδράτος

Έζησε μεταξύ του πρώτου και 2ου αιώνα μ.Χ. Διαδέχθηκε στον επισκοπικό θρόνο τον Πούπλιο, ο οποίος βρήκε μαρτυρικό θάνατο. Ήταν άνθρωπος με βαθιά καλλιέργεια και άριστη θεολογική κατάρτιση. Η ευσέβειά του είχε όλη εκείνη τη μεγάλη θρησκευτική δύναμη και ζωή των αποστολικών εκείνων χρόνων. Απόδειξη της μεγάλης σοφίας, πολυμάθειας και διαλεκτικής ικανότητάς του είναι ότι έγινε επίσκοπος Αθηνών, της πόλης στην οποία ανθούσαν ακόμα οι ποικίλες φιλοσοφικές, ειδωλολατρικές σχολές και χρειαζόταν μεγάλη απολογητική επισκοπική ικανότητα.

Το πόσο εργάστηκε στη μεγάλη του αποστολή αποδεικνύεται από την αντίδραση όχι μόνο του πλανεμένου όχλου, αλλά και από την αντίδραση των αντιπροσώπων των διαφόρων φιλοσοφικών συστημάτων. Δεν μπόρεσαν να τον φιμώσουν, νικημένοι από τη διαλεκτική του, δεν είχαν βρει κάτι για να τον πληγώσουν, αφού ο βίος του δεν ήταν αμαρτωλός και τον έδιωξαν με τη βία και με φωνές. Έτσι, αναγκάστηκε να φύγει ο Κοδράτος από την Αθήνα και αφήνοντας πίσω του φωτεινά τα σημάδια από το πέρασμά του στην επισκοπική ιστορία, κατευθύνθηκε στη Μαγνησία της Μικράς Ασίας, όπου δίδαξε τον χριστιανικό λόγο και οδήγησε στη σωτηρία πολλούς ειδωλολάτρες.

Οι άνδρες εκείνοι της Εκκλησίας, δε θυσίαζαν τη φιλαλήθεια και την τόλμη στα οχυρώματα και τα προσχήματα φρόνησης αυτής της ίδιας της πίστης. Η παρρησία και η ανδρεία, όταν χρησιμοποιούνται για την αλήθεια, δίνουν στην Εκκλησία τη μεγάλη της ζωή. Να γιατί θυσιάζονταν οι μάρτυρες τότε. Να γιατί η δική τους θυσία μεγάλωνε την ζωή της Εκκλησίας. Και να γιατί ο Κοδράτος, αφήνοντας την Αθήνα εξαιτίας του διωγμού κατά της διδασκαλίας και του προσώπου του, ήρθε στη Μαγνησία, για να κηρύξει και εκεί με την ίδια παρρησία, έστω και με χειρότερα αποτελέσματα για την επίγεια ζωή του.

Οι ειδωλολάτρες άρχισαν να κοχλάζουν εναντίον του. Ο Κοδράτος το κατάλαβε, αλλά αντέδρασε και εκείνος περισσότερο, άγια και ειρηνικά. Στην εγκληματική εκείνη ορμή αυτός έδειξε τον χριστιανικό ηρωισμό του. Και επί του Αδριανού τερμάτισε την αποστολή του με το στεφάνι του μαρτυρίου.

Ο Κοδράτος έγραψε και απολογία υπέρ του Χριστιανισμού προς τον Αδριανό. Η απάντηση βέβαια του Αδριανού μπορεί να ήταν ο φόνος, αλλά και αυτό αποδεικνύει ότι ο ειδωλολάτρης διέκρινε στον απολογητή μεγάλη δύναμη. Δυστυχώς, η απολογία αυτή δεν έχει διασωθεί, υπάρχει όμως η μαρτυρία του Ιερωνύμου που τη γεμίζει επαίνους.

Ἀπολυτίκιον

Σοφίας ταῖς ἀκτῖσι φαιδρύνας σου τὸν βίον, εἵλκυσας τοῦ Πνεύματος, μάκαρ, τὴν πυρίπνοον χάριν καὶ ηὔγασας δόγματα ζωῆς, Κοδρᾶτε, ὡς ἀπόστολος Χριστοῦ· διὰ τοῦτο ὡς φωστῆρα σὲ ἀπλανῆ γεραίροντες ἐκβοῶμεν· δόξα τῷ δοξάσαντι Χριστῷ, δόξα τῷ σὲ στεφανώσαντι, δόξα τῷ ἐνεργοῦντι διὰ σοῦ πᾶσιν ἰάματα.