Ο Αλέξανδρος, με την άριστη αποστολική εκτέλεση των επισκοπικών του καθηκόντων, ανεδείχθη υπέρλαμπρος αστέρας. Πατρικός στο ποίμνιό του, επιεικής και φιλάνθρωπος σε όλους, υπηρετούσε με ζήλο και τόλμη την αλήθεια του Ευαγγελίου και ήταν έτοιμος ανά πάσα στιγμή να υποστεί για αυτό μύριες θυσίες και θανάτους. Ο ειδωλολάτρης άρχοντας μάταια προσπάθησε να τον δελεάσει και να τον πτοήσει. Έτσι, τον υπέβαλε σε βασανιστήρια. Αλλά ο Αλέξανδρος, ενώ τον βασάνιζαν, κήρυττε τον Ιησού καταφρονώντας τελείως τους πόνους και τις πληγές, από τις οποίες φυλάχθηκε υγιής. Μπροστά στο θαύμα και τη γενναία συμπεριφορά του ηρωικού Επισκόπου, πίστεψε οριστικά στον Χριστό ο στρατιώτης Ηράκλειος, που είχε ήδη ακούσει κάποια χριστιανικά διδάγματα. Μαζί του πίστεψαν και τέσσερις γυναίκες, η Θεοδότη, η Γλυκερία, η Άννα και η Ελισάβετ. Μετά από λίγο όλοι υπέστησαν το μαρτύριο του αποκεφαλισμού.