Ο όσιος Βαραδάτης

Καταγόταν από την Αντιόχεια και στράφηκε προς την έρημο. Το φιλάσθενο σώμα του δεν ελάττωσε την αγάπη του για την εγκράτεια. Άλλωστε ο καθαρός αέρας, η απλότητα της τροφής, η ολιγάρκεια, η κοίμηση των επιθυμιών και η γαλήνη της συνείδησης ενίσχυσαν την κλονισμένη υγεία του.

Ο πατριάρχης της Αντιοχείας Θεόδοτος, ακούγοντας για τον Βαραδάτη, φρόντισε να τον αποσπάσει από τη φιλέρημο αποκλειστικότητα και να τον χρησιμοποιήσει στην Εκκλησία μέσα στην κοινωνία. Ο όσιος Βαραδάτης δέχτηκε το συνδυασμό της μοναχικής ζωής και της κοινωνικής δράσης. Προπάντων τις εποχές των νηστειών και σε ώρες θλίψης και συμφορών, ερχόμενος στις πόλεις διήγειρε περισσότερο το φόβο του Θεού, προκαλούσε θερμότερη μετάνοια και στήριζε το θάρρος των χριστιανών καλλιεργώντας και ενισχύοντας στις ψυχές τους την υπομονή και την ελπίδα. Κατά τον Θεοδώρητο, ο όσιος Βαραδάτης διακρινόταν για την εξαιρετική σύνεση και εκλογίκευση στις ερωτήσεις και τις απαντήσεις του.