Ο όσιος Μιχαήλ

Έζησε στα χρόνια του βασιλιά Λέοντος του Αρμενίου. Γεννήθηκε στα Σύναδα της Φρυγίας και ήταν μοναχογιός πλουσίων και ευσεβών γονέων. Ανατράφηκε με βάση τις θείες βουλές και σπούδασε τα θεολογικά γράμματα. Έπειτα, πήγε στην Κωνσταντινούπολη. Εκεί συνδέθηκε με έναν άγιο άνθρωπο, τον Θεοφύλακτο. Και οι δύο μαζί αποσύρθηκαν για να αφοσιωθούν με ευλάβεια στο χριστιανικό έργο και κατοίκησαν σε ένα μοναστήρι στον Εύξεινο Πόντο, το οποίο είχε ιδρύσει ο πατριάρχης Ταράσιος. Ο Ταράσιος είδε το θείο φωτισμό και την αγία ζωή των δύο ανδρών και τους χειροτόνησε ιερείς. Έπειτα, τον μεν Θεοφύλακτο τον έκανε επίσκοπο Νικομηδείας, τον δε Μιχαήλ επίσκοπο Συνάδων.

Στη νέα του θέση ο Μιχαήλ έλαμψε πνευματικά. Δυναμικός μαχητής της πίστης, δίδασκε τακτικά το λόγο του Θεού. Υπεράσπιζε άγρυπνα το ορθό δόγμα από τις αιρετικές διδασκαλίες, πολέμησε με σφοδρότητα την πλάνη των ειδώλων και διακρίθηκε για τα φιλάνθρωπα αισθήματά του συντρέχοντας τους φτωχούς και τους ασθενείς του ποιμνίου του. Όταν ο αυτοκράτορας Λέων ο Αρμένιος κήρυξε διωγμό εναντίον των ιερών εικόνων, ο Μιχαήλ αντιτάχθηκε με θάρρος σε αυτή την προκλητική ενέργεια του αυτοκράτορα κλείνοντας τα στόματα των ασεβών. Όμως ο Λέων εξοργίστηκε και με θρασύτητα τον έκλεισε σε ένα φρούριο που ονομαζόταν Ευδοκιάς. Αλλά επειδή ο Μιχαήλ δεν έπαυε να διδάσκει την αλήθεια, τον περιέφερε από φυλακή σε φυλακή και από τόπο σε τόπο με αποτέλεσμα από τις κακουχίες να παραδώσει το πνεύμα του «ως καλός στρατιώτης Ιησού Χριστού» σε μια ανθυγιεινή περιοχή. Κοσμήθηκε με διπλούς στεφάνους, του Οσίου και του Ομολογητή συγχρόνως!

Ἀπολυτίκιον

Θεῷ ἀναθέμενος, τὴν σὴν ζωὴν ἐκ παιδός, ποιμὴν ἀνηγόρευσαι, καὶ ἱεράρχης σεπτὸς, Χριστοῦ, ἱερώτατε˙ ὅθεν τὸν τοῦ Δεσπότου, χαρακτῆρα τιμήσας, θλίψεις ἐν ἐξορίαις, Μιχαὴλ καθυπέστης ˙ Καὶ νῦν ἀναπηγάζεις ἡμῖν ῥεῖθρα ἰάσεων.