Έζησε την εποχή που αυτοκράτορας ήταν ο Ιουστίνος Α΄ (518 – 527 μ.Χ.). Ήταν ένας από τους προύχοντες της πόλης Νέγρα στην Αιθιοπία. Αρχικά ήταν ειδωλολάτρης, αλλά γρήγορα διείδε την αλήθεια των ευαγγελικών λόγων και ασπάστηκε το χριστιανισμό, τον οποίο υπηρέτησε ως το τέλος της ζωής του. Διακρινόταν για την ευσέβεια και τις πολλές του αγαθοεργίες. Η διδασκαλία του Αρέθα βρήκε ανταπόκριση ανάμεσα στους συμπολίτες του και σύντομα κοντά του μαζεύτηκε ένας όμιλος από άνδρες και γυναίκες, που καθημερινό τους έργο είχαν τη διδασκαλία του θείου λόγου.

Η πρόοδος αυτή του Ευαγγελίου στην Εκκλησία της Νέγρας εξήγειρε το φανατισμό των ειδωλολατρών, οι οποίοι συνέλαβαν τον Αρέθα και τους συνεργάτες του. Ο Αρέθας ήταν τότε γέροντας. Οι εχθροί της πίστης τού συνέστησαν να λυπηθεί τα γεράματά του και να απαρνηθεί τον Χριστό. Εκείνος όμως αντιστεκόταν με τη δύναμη που του έδινε η πίστη του και έδωσε γενναία απάντηση: «Στη διάρκεια της ζωής μου διέπραξα πολλά αμαρτήματα. Ο Ιησούς Χριστός με καθάρισε απ’ αυτά διά της θυσίας Του και με την πίστη μου προς Αυτόν. Και από άνθρωπο απωλείας με έκανε κληρονόμο του ανεσπέρου φωτός και της αιώνιας ζωής. Τώρα μου προσφέρει και άλλη τιμή. Μου δίνει την ευκαιρία από τη σάρκα ενός γέροντα να προβάλει αθλητής, αποδεικνύοντας ότι η ισχύς και η ελευθερία του πνεύματος μπορούν να καταφρονήσουν κάθε άνομη απειλή και βία και να καταισχύνουν τους δυνατούς της γης». Η απάντηση αυτή εξαγρίωσε περισσότερο τους δημίους του, που αμέσως αποκεφάλισαν τον Αρέθα και τους συνεργάτες του.

Ἀπολυτίκιον

Εὐσεβείᾳ ἐμπρέπων τῇ ἀθλήσει δεδόξασαι, τὴν τῶν χριστοκτόνων κακίαν, καθελῶν τῇ ἐνστάσει σου· διὸ καὶ προσενήνοχας Χριστῷ, μαρτύρων ἀρραγῆ συνασπισμόν, ὥσπερ θεῖος παιδοτρίβης καὶ ὁδηγός, Ἀρέθα παμμακάριστε· δόξα τῷ δεδωκότι σοι ἰσχύν, δόξα τῷ σὲ στεφανώσαντι, δόξα τῷ ἐνεργοῦντι διὰ σοῦ πᾶσιν ἰάματα.

Τὰς ἀλγηδόνας τῶν Ἁγίων, ἅς ὑπέρ σοῦ ἔπαθον, δυσωπήθητι Κύριε, καί πάσας ἡμῶν τὰς ὀδύνας, ἴασαι φιλάνθρωπε· δεόμεθα.