Ήταν όμορφος στην όψη, δυνατός στο σώμα και σεμνός στα ήθη. Είκοσι πέντε χρονών εργαζόταν στον Γαλατά της Κωνσταντινούπολης, σε ένα οινοπωλείο που ανήκε στον χριστιανό Παναγιώτη Χατζή. Κάποιοι από τους θαμώνες του οινοπωλείου, μουσουλμάνοι από τον Πόντο, προσπάθησαν να παρασύρουν στη θρησκεία τους τον Δημήτριο. Κάποια μέρα, λοιπόν, μετά από πολύωρη οινοποσία, οι Τουρκοπόντιοι αυτοί διώχθηκαν από τον οινοπώλη με τη βοήθεια του Δημητρίου κακήν κακώς. Κατά τη συμπλοκή αυτή τραυματίστηκε κάποιος από τους Τούρκους, οι οποίοι κατήγγειλαν ως δράστη τον Δημήτριο.

Έτσι, ο Δημήτριος οδηγήθηκε στο βεζύρη και, επειδή δεν μπόρεσε να αποδείξει την αθωότητά του, του τέθηκε το εξής δίλημμα: να γίνει μουσουλμάνος ή να πεθάνει. Αλλά ο Δημήτριος σθεναρά επέμενε στη χριστιανική πίστη. Μπροστά στην εμμονή του Δημητρίου, ο βεζύρης διέταξε τον αποκεφαλισμό του. Προ της εκτελέσεως οδηγήθηκε και πάλι μπροστά στο βεζύρη, αλλά και πάλι ο Δημήτριος δεν υπέκυψε στις κολακείες, τις υποσχέσεις και τα βασανιστήρια των Τούρκων και ειδικά αυτά των ίδιων των κατηγόρων του. Έτσι, ο Δημήτριος στις 27 Ιανουαρίου 1784 μ.Χ. αποκεφαλίστηκε μπροστά στο οινοπωλείο που εργαζόταν.