Ο άγιος μεγαλομάρτυς Ιάκωβος

Έζησε τον 4ο αιώνα μ.Χ. επί αυτοκρατορίας Ονωρίου και Αρκαδίου. Γεννήθηκε στην πόλη Βηθλαβά της Περσίας από οικογένεια χριστιανική και επιφανή. Ο βασιλιάς των Περσών, Ισδιγέρδης Α’, εκτιμούσε τον Ιάκωβο και του απέδιδε ξεχωριστές τιμές.

Όμως ο βασιλιάς πίεζε πολύ τον Ιάκωβο να αρνηθεί τον Χριστό και να ασπαστεί τη θρησκεία του. Ο Ιάκωβος υποχώρησε και αρνήθηκε την πίστη του, για να ευχαριστήσει τον Ισδιγέρδη και να εξασφαλίσει τη φιλία του. Άφησε τον εαυτό του να χαθεί μέσα στην ψευδαίσθηση του πλούτου των ανακτόρων. Το γεγονός αυτό λύπησε και εξόργισε πολύ τη μητέρα και τη σύζυγό του, οι οποίες ήταν ευσεβείς και πιστές χριστιανές. Και οι δύο, λοιπόν, τον επέπληξαν για τη στάση του και του δήλωσαν ότι δεν ήθελαν καμία σχέση μαζί του. Η στάση αυτή των αγαπημένων του προσώπων άνοιξε τα μάτια του Ιακώβου, συναισθάνθηκε το μεγάλο του ολίσθημα και έχυσε πικρά δάκρυα μετανοίας, αλλά σωτήρια. Λυπήθηκε πολύ, αλλά μια λύπη για την οποία ο απόστολος Παύλος λέει: «Νυν χαίρω, ουχ ότι ελυπήθητε, αλλ’ ότι ελυπήθητε εις μετάνοιαν. Ελυπήθητε γαρ κατά Θεόν. Τώρα δηλαδή χαίρομαι, όχι γιατί λυπηθήκατε, αλλά διότι η λύπη που δοκιμάσατε σας οδήγησε σε μετάνοια.». Διότι λυπηθήκατε όπως θέλει ο Θεός. Αυτό το μικρό πλήγμα επανέφερε τον Ιάκωβο στον ίσιο δρόμο. Έτσι, ο Ιάκωβος αποφάσισε να εξαγνιστεί.

Μετά από την απόφαση αυτή, πήγε στον βασιλιά, καταδίκασε την πρώτη του ενέργεια και ομολόγησε την αληθινή πίστη στον Χριστό. Ο βασιλιάς εξεπλάγη για αυτή την αλλαγή του Ιακώβου και προσπάθησε να τον μεταπείσει. Ο Ιάκωβος παρέμεινε ακλόνητος στην πίστη του. Ο Ισδιγέρδης εξοργίστηκε και για αυτό διέταξε να τον θανατώσουν με φρικτό τρόπο. Έκοψε σε τεμάχια τα πόδια του και τα χέρια του και στο τέλος τον αποκεφάλισε το 421 μ.Χ.

Ἀπολυτίκιον

Ὁ μάρτυς Ἰάκωβος ὁ τῆς Περσίας βλαστός, τὸν δόλιον δράκοντα τοῖς τῶν αἱμάτων κρουνοῖς ἀθλήσας ἀπέπνιξε· πίστει γὰρ ἀληθείας μεληδὸν τετμημένος, ὤφθη τροπαιοφόρος τοῦ Σωτῆρος ὁπλίτης, πρεσβεύων ἀδιαλείπτως ὑπὲρ τῶν ψυχῶν ἡμῶν.