Ο άγιος μεγαλομάρτυς Νέστωρ

Ο Νέστορας ήταν πολύ νέος στην ηλικία, ωραίος στην όψη και γνώριμος του αγίου και ενδόξου Δημητρίου. Μαρτύρησε επί Διοκλητιανού και Μαξιμιανού. Βλέποντας ότι ο αυτοκράτορας Διοκλητιανός χαιρόταν τις νίκες κάποιου σωματώδους μονομάχου που ονομαζόταν Λυαίος, χλευάζοντας μάλιστα τους χριστιανούς και καλώντας οποιονδήποτε ήθελε να τον αντιμετωπίσει στους επικείμενους αγώνες στο στάδιο της Θεσσαλονίκης, ο Νέστωρ πήρε την παράτολμη απόφαση να καταπολεμήσει με τη βοήθεια του Θεού τον θηριώδη μονομάχο.

Γι’ αυτό τον σκοπό επισκέφθηκε στη φυλακή τον άγιο Δημήτριο και έπεσε στα πόδια του. «Δούλε του Θεού Δημήτριε», είπε, «εγώ είμαι πρόθυμος να μονομαχήσω με τον Λυαίο, γι’ αυτό προσευχήσου για εμένα στο όνομα του Χριστού». Ο άγιος, αφού τον σφράγισε με το σημείο του Τιμίου Σταυρού, προσευχήθηκε για τη νίκη του στον Θεό. Του προείπε μάλιστα ότι και τον Λυαίο θα νικήσει και θα αξιωθεί να μαρτυρήσει για τον Χριστό.

Ο Νέστορας, παίρνοντας θάρρος από τις ευχές του αγίου Δημητρίου, εισήλθε στο στάδιο χωρίς φόβο και αναφώνησε: «Θεέ του Δημητρίου, βοήθει μοι!»
Και αφού πολέμησε με τον Λυαίο, του κατάφερε δυνατό χτύπημα με το μαχαίρι του στην καρδιά και τον θανάτωσε. Εξοργισμένος τότε ο Διοκλητιανός, ο οποίος βρισκόταν στο στάδιο και παρακολουθούσε τον αγώνα, θεώρησε προσωπική προσβολή το γεγονός και διέταξε να θανατώσουν με τη λόγχη τούς δύο γενναίους άντρες, τον άγιο Δημήτριο και τον μαθητή του, τον Νέστορα.

Ἀπολυτίκιον

Ἀθλητὴς εὐσεβείας ἀκαταγώνιστος, ὡς κοινωνὸς καὶ συνήθης τοῦ Δημητρίου ὀφθείς, ἠγωνίσω ἀνδρικῶς, Νέστωρ μακάριε• τῇ θεϊκῇ γὰρ ἀγωγῇ τὸν Λυαῖον καθελῶν, ὡς ἄμωμον ἱερεῖον, σφαγιασθεὶς προσηνέχθης τῷ Αθλοθέτῃ καὶ Θεῷ ἡμῶν.