Η αγία παρθενομάρτυς Θεοδοσία

Καταγόταν από τη Φοινίκη και δεν είχε μόνο παρθενικό σώμα, αλλά και παρθενική ψυχή, αγνή και καθαρή από κάθε πλάνη. Αφιέρωσε τη ζωή της ολοκληρωτικά στον Χριστό! Από την ηλικία των 18 χρονών έλαμπε για το ζήλο και τη θερμή της πίστη ανάμεσα στις νεαρές ειδωλολάτρισσες. Σε αυτή την ηλικία συνελήφθη από ειδωλολάτρες με την κατηγορία ότι κηρύττει τη χριστιανική πίστη. Αυτό καταγγέλθηκε στον άρχοντα Ουρβανό, που με κάθε δελεαστικό τρόπο προσπάθησε να την πείσει να αρνηθεί τον Χριστό. Όμως, η παρθένος Θεοδοσία έμεινε αμετακίνητη στα ιερά της πιστεύω. Την έδεσαν και την έριξαν στη φυλακή με σκοπό να την καταδικάσουν. Στο δικαστήριο, όπου προέδρευε ο άρχοντας Ουρβανός, τη διέταξαν να προσφέρει θυσία στα είδωλα, αλλά εκείνη έμεινε αμετακίνητη στην ιερή πίστη της. Ο Ουρβανός, βλέποντας την αδάμαστη επιμονή της, εξοργίστηκε και με θηριώδη τρόπο έσπασε τα κόκκαλά της, πριόνισε τις σάρκες της και προξένησε βαθιές πληγές στους μαστούς της. Εκείνη όμως βγήκε άθικτη από τη δοκιμασία χωρίς να αφήσει την παραμικρή κραυγή, εξοργίζοντας περισσότερο τον τύραννο, ο οποίος διέταξε να συνεχίσουν με σκληρότερα μαρτύρια. Μάλιστα, κατά τη διάρκεια των μαρτυρίων που καρτερικά υπέμεινε η Αγία, προσήλωσε η Θεοδοσία το βλέμμα της στον Ουρβανό και του είπε: “Γιατί ματαιοπονείς, άνθρωπέ μου; Δεν ξέρεις ότι αξιώθηκα κι εγώ να γίνω συγκοινωνός των αγίων Μαρτύρων του Θεού”; Έπειτα, ο Ουρβανός την πλησίασε και της πρότεινε να αλλαξοπιστήσει, έστω και την τελευταία στιγμή, και αυτός θα θεράπευε αμέσως τις πληγές της. Η Θεοδοσία μισοπεθαμένη απάντησε: «Είμαι χριστιανή». Τότε ο τύραννος διέταξε και την έριξαν στη θάλασσα, όπου και παρέδωσε το πνεύμα της.

Ἀπολυτίκιον

Ὡς δόσιν θεόσδοτον τὴν παρθενίαν τὴν σήν, ἀγῶσιν ἀθλήσεως, Θεοδοσία σεμνή, τῷ Λόγῳ προσήγαγες· ὅθεν πρὸς ἀθανάτους μεταστᾶσα νυμφῶνας, πρέσβευε, ἀθληφόρε, τῷ Δεσπότῃ τῶν ὅλων ῥυσθῆναι ἐκ πολυτρόπων, ἡμᾶς συμπτώσεων.