Ο άγιος μάρτυς Μάμας

Ο άγιος Μάμας γεννήθηκε στη Γάγγρα της Παφλαγονίας το 260 μ.Χ. από γονείς χριστιανούς, τον Θεόδοτο και τη Ρουφίνα, οι οποίοι ήταν φυλακισμένοι λόγω της χριστιανικής τους δράσης. Οι γονείς του πέθαναν στη φυλακή προσευχόμενοι. Όμως πριν πεθάνουν, έφεραν στη ζωή τον Μάμαντα. Έτσι, ο άγιος Μάμας – από βρέφος ακόμα – έμεινε ορφανός. Όμως, μια πλούσια χριστιανή γυναίκα, η Αμμία, τον υιοθέτησε και τον ανέθρεψε με μητρική στοργή και σύμφωνα με το πνεύμα του Ευαγγελίου. Επειδή ονόμαζε τη θετή του μητέρα συνεχώς “μάμα”, δηλαδή μαμά, ονομάστηκε Μάμας.

Ο άγιος Μάμας, όπως άλλωστε όλοι οι Άγιοι, ήταν άνθρωπος αληθινός και ισορροπημένος. Λάτρευε τον Δημιουργό της κτίσεως και παράλληλα αγαπούσε και σεβόταν τα δημιουργήματά Του, μέσα στα οποία υπάρχει η άκτιστη ενέργειά Του. Όταν ο Μάμας ήταν μικρός, έπινε γάλα από ελαφίνες. Ο άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος λέει ότι κάθε έλαφος έτρεχε να προλάβει την άλλη για να δώσει αυτή πρώτη το μαστό της και να θηλάσει τον Άγιο. Αυτό γινόταν επειδή ορφάνεψε μικρός. Από μικρός έδειχνε ότι θα βάδιζε στα χνάρια των μαρτύρων γονιών του. Είχε την ίδια ζωή με αυτούς αλλά και το ίδιο μαρτυρικό τέλος.

Όταν ο Άγιος έγινε 15 χρονών, πιάστηκε από ειδωλολάτρες διότι χωρίς φόβο ομολογούσε δημόσια τον Χριστό. Τον χτύπησαν αλύπητα. Στη συνέχεια, κρέμασαν στο λαιμό του μολυβένιο βαρίδιο (ράβδο) και τον έριξαν στη θάλασσα. Όμως, με τη δύναμη του Θεού σώθηκε. Έπειτα, τον συνέλαβαν ξανά και τον έριξαν σε αναμμένο καμίνι και μετά τον έριξαν τροφή στα θηρία. Αλλά επειδή και από αυτά σώθηκε θαυματουργικά, διαπέρασαν την κοιλιά του με τρίαινα.

Έτσι μαρτυρικά και ένδοξα αναχώρησε από αυτή τη ζωή. Ο άγιος Μάμας με το βίο του μας θυμίζει τα λόγια του Κυρίου που είπε: «όστις ουν ταπεινώσει εαυτόν ως το παιδίον τούτο, ούτος εστίν ο μείζων εν τη βασιλεία των ουρανών» (Ματθ. ιη΄ 4). Όποιος, δηλαδή, ταπεινώσει τον εαυτό του σαν το παιδάκι αυτό, αυτός είναι ο μεγαλύτερος στη βασιλεία των ουρανών.

Ο άγιος Μάμας στην ορθόδοξη αγιογραφία εικονίζεται ως καβαλάρης πάνω σε ένα λιοντάρι διότι είχε φιλικές σχέσεις με τα ζώα, και με αυτά ακόμη τα λεγόμενα άγρια. Το γεγονός αυτό στο χώρο της Ορθόδοξης Εκκλησίας δεν είναι παράδοξο και το συναντάμε στη ζωή πολλών Αγίων.

Ἀπολυτίκιον

Θείον βλάστημα Μαρτύρων πέλων, ηκολούθησας ασχέτω πόθω, τοις ενθέοις αληθώς τούτων ίχνεσι. και του Σωτήρος κηρύξας το όνομα, εθαυμαστώθης σοφέ δι’ αθλήσεως. Μάμα ένδοξε, Χριστόν τον Θεόν ικέτευε, δωρήσασθαι ημίν το μέγα έλεος.

Παφλαγονίας ὁ κλάδος καὶ μαρτύρων ἀγλάϊσμα, πόλεως Μόρφου τὸ κλέος καὶ Κυπρίων τὸ καύχημα, Λεόντων χάσματα ἔφραξας, Μάμα σοφέ, καὶ μαρτυρίου τὸν στέφανον κομισάμενος. Δόξα τῷ σὲ δοξάσαντι καὶ θαυμαστῶς ἐνισχύσαντι, δόξα τῷ χορηγοῦντι διὰ σοῦ πᾶσιν ἰάματα.