Ο άγιος μάρτυρας Γόρδιος, που καταγόταν από την Καισάρεια της Καππαδοκίας, ήταν διακεκριμένος αξιωματικός, εκατόνταρχος του στρατού του αυτοκράτορα της Ανατολής Λικινίου, ο οποίος το 314 μ.Χ. ήρθε σε πόλεμο εναντίον του Μ. Κωνσταντίνου. Επειδή ο Μ. Κωνσταντίνος έδειχνε φανερή συμπάθεια προς τους χριστιανούς, ο Λικίνιος αποφάσισε να ευνοήσει τους ειδωλολάτρες με την προοπτική να τους κινήσει κάποια μέρα εναντίον του αντιπάλου του. Γι’ αυτό, έδιωξε από την Αυλή και το στρατό όλους τους χριστιανούς και διέταξε να γκρεμιστούν πολλές εκκλησίες. Επέβαλε, μάλιστα, αυστηρές ποινές σε όσους αντιστέκονταν. Τότε, λοιπόν, απομακρύνθηκε και ο Γόρδιος, επειδή δεν μπορούσε να ανεχτεί τους ειδωλολάτρες υβριστές του Χριστού. Αποσύρθηκε σε ένα όρος, όπου περνούσε τον καιρό του με προσευχή, μελέτη και σωματική εργασία. Αλλά οι πληροφορίες που έπαιρνε ήταν ότι ο Λικίνιος επέμενε στις σκληρές διώξεις κατά των χριστιανών. Κατέβηκε, λοιπόν, μία νύχτα με την απόφαση να φωνάξει εναντίον της αδικίας και υπέρ του Χριστού και να στιγματίσει τη διαγωγή του αυτοκράτορα, ο οποίος έκανε τόσο ανίερη κατάχρηση της εξουσίας του εναντίον όχι μόνο της αλήθειας, αλλά και του ιερότατου δικαιώματος της θρησκευτικής ελευθερίας. Έτσι, κάποια μέρα που όλοι οι επίσημοι ήταν μαζεμένοι στο θέατρο, ο Γόρδιος έκανε πράξη όλα τα παραπάνω με αποτέλεσμα να αποκεφαλιστεί επί τόπου.