Ο άγιος νεομάρτυς Παναγιώτης

Μαρτύρησε στην Ιερουσαλήμ στις 5 Απριλίου 1820. Σύμφωνα με τη διήγηση ενός Άγγλου ιεραπόστολου (1839), ένας νεαρός Έλληνας, που ονομαζόταν Παναγιώτης, υπηρετούσε κοντά σε έναν Τούρκο ευγενή, που ονομαζόταν Οσμάν αφέντης. Όταν κάποτε ο Τούρκος αυτός πήγε στο τέμενος του Ομάρ που βρίσκεται στην Ιερουσαλήμ, τον ακολούθησε μέσα σε αυτό και ο Παναγιώτης. Οι φανατικοί Τούρκοι θεώρησαν ότι ο Παναγιώτης με την είσοδό του μίανε το τέμενος και τον κατηγόρησαν στον πασά της Δαμασκού. Ο πασάς ζήτησε από τον νέο, προκειμένου να αποφύγει το θάνατο, να δεχτεί τον μουσουλμανισμό. Μόλις το άκουσε αυτό ο Παναγιώτης, με θάρρος φώναξε μπροστά στον άρχοντα: “Ο Χριστός είναι ο Υιός του Θεού του ζώντος. Θανάτωσέ με. Δε φοβάμαι. Χριστός ανέστη!”. Τότε τον αποκεφάλισαν. Το “Ελληνικόν Μοναστήριον” της Ιερουσαλήμ αγόρασε από τους Τούρκους το λείψανο του νεομάρτυρα και το έθαψαν με τιμές.