O όσιος Ευθύμιος

Γεννήθηκε στις αρχές του 10ου αι. μ.Χ. στην περιοχή των Επιβάτων της Θράκης. Από παιδί ζούσε ζωή σύμφωνη προς τα διδάγματα του Ευαγγελίου προσευχόταν εγκάρδια και αγαπούσε τους φτωχούς και τους πάσχοντες. Πολύ νέος, μετά το θάνατο του πατέρα του Νικήτα ο οποίος ήταν εύπορος, έγινε μοναχός σε κάποια μονή της Κωνσταντινούπολης, όπου για 30 χρόνια διακρίθηκε στους πνευματικούς αγώνες. Στη συνέχεια ασκήθηκε πιο αυστηρά για 4 χρόνια σε έναν έρημο τόπο. Για την αγιότητα του βίου του χειροτονήθηκε επίσκοπος Μαδύτων (ή Μαδύτου). Μετά από θαυμαστή ποιμαντορία 40 χρόνων, στη διάρκεια της οποίας έκανε πολλά θαύματα και πολλά έργα φιλανθρωπίας, κοιμήθηκε ειρηνικά μεταξύ 989 και 996 μ.Χ. Το τίμιο λείψανό του δοξάστηκε από το Θεό να αναβλύζει μύρο. Μετά τον όσιο θάνατό του θαυματούργησε. Τα θαύματα αυτά τα γνωρίζουμε από το εγκώμιο προς αυτόν του Γεωργίου Κυπρίου, μετέπειτα Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως, που έγραψε με αίτηση του Αθηνών Μελετίου, που προήδρευε τότε της εκκλησίας Μαδύτου και Κοίλης.

Ἀπολυτίκιον

Μαδύτου σε πρόεδρον, καὶ Ἱεράρχην κλεινόν, ἡ χάρις ἀνέδειξεν, ὡς τοῦ Χριστοῦ μιμητήν, Εὐθύμιε . Ὅσιε˙ ὅθεν ἱερατεύσας, θεοφρόνως Κυρίῳ, ὤφθης τῆς εὐσεβείας, πρακτικὸς ὐποφήτης˙ καὶ νῦν Πάτερ ἱκέτευε, ὑπὲρ τῶν τιμώντων σε.