Ο οσιομάρτυς Δομέτιος

Καταγόταν από την Περσία και έζησε στα χρόνια του Μεγάλου Κωνσταντίνου μέχρι και την εποχή του Ιουλιανού του Παραβάτη. Αρχικά ήταν ειδωλολάτρης. Στη χριστιανική πίστη κατηχήθηκε από κάποιον χριστιανό, Άβαρο στο όνομα. Όταν το έμαθαν αυτό οι άνθρωποι του σπιτιού του, εξεγέρθηκαν εναντίον του και ο Δομέτιος αναγκάστηκε να τους εγκαταλείψει. Κατέφυγε στη Νίσιβη της Μεσοποταμίας, στα βυζαντινά σύνορα, όπου βαπτίστηκε χριστιανός και ενδύθηκε το μοναχικό σχήμα σε κάποιο μοναστήρι. Αναχώρησε από εκεί και κετέφυγε στη Θεοδοσιούπολη, στο μοναστήρι των αγίων μαρτύρων Σεργίου και Βάκχου, όπου ο Δομέτιος καλλιέργησε σε μεγάλο βαθμό τις αρετές του Ευαγγελίου. Εκεί, ο προϊστάμενος της Μονής, αρχιμανδρίτης Ουρβίλ, σπουδαίος ασκητής, τον χειροτόνησε διάκονο, βλέποντας την πνευματική ανωτερότητα του Δομετίου, τη μεγάλη πίστη του αλλά και την ενάρετη πολιτεία του. Αλλά ο αγώνας του Δομετίου δεν ήταν πώς θα αρπάξει αξιώματα, αλλά πώς θα τα αποφύγει. Εγκατέλειψε για λόγους ταπεινοφροσύνης το μοναστήρι και ανέβηκε σε ένα βουνό, όπου έζησε ασκητικά σε μια σπηλιά με δύο μαθητές του. Με τις θαυματουργίες του θεράπευε πολλούς και οδήγησε πολλούς ειδωλολάτρες στη χριστιανική ευσέβεια. Όταν το έτος 363 μ.Χ. ο Ιουλιανός ο Παραβάτης πραγματοποίησε εκστρατεία εναντίον των Περσών και έφτασε στα μέρη εκείνα, έστειλε ανθρώπους του, οι οποίοι τον λιθοβόλησαν μαζί με τους δύο μαθητές του, τη στιγμή που έψαλλαν μέσα στη σπηλιά την Τρίτη Ώρα.

Ἀπολυτίκιον

Τὸν τῆς χάριτος λόγον εἰσποιησάμενος, πυρσολατρῶν τὰ τερθρεῖα ἀπεποιήσω σοφῶς, τῷ Χριστῷ ἀνατεθεὶς πάτερ Δομέτιε· καὶ ἐν ἀθλήσει ἀκλινής, ὡς Ὁσίων μιμητής, ἐδείχθης ὁσιομάρτυς· διό σε ὕμνοις τιμῶμεν, σὺν φοιτητῶν σου τῇ δυάδι σοφέ.