Καταγόταν από τον άγιο Πέτρο Κυνουρίας της Πελοποννήσου και έζησε ασκητικά στον Άθωνα κατά το 17ο αι. μ.Χ. αφού εμόνασε για λίγο μαζί με τον θείο του ιερομόναχο Μακάριο στη Μαλεβή, «μυρα αφθονα και ευωδεστατα εκ του ταφου αναβλυσας». Στις 7 Μαΐου εορτάζεται η εύρεση και ανακομιδή των ιερών λειψάνων του που έγινε το έτος 1815 μ.Χ., ενώ η κυρίως μνήμη της κοιμήσεώς του εορτάζεται στις 12 Νοεμβρίου.

Κρυμμένα στη γη για περισσότερα από 150 έτη τα λείψανα του Οσίου ήλθαν στην επιφάνεια «ως ανθη πανεύοσμα της αϊδίου ζωής». Με την ευκαιρία της εύρεσης και ανακομιδής των λειψάνων του Οσίου από το αγιορείτικο σπήλαιο, όπου ασκήτευε και απεβίωσε, στη μονή της Μεγίστης Λαύρας γίνεται εορταστική σύναξη.

Ἀπολυτίκιον

Ὡς ἄνθη πανεύοσμα τῆς ἀϊδίου ζωῆς τὰ θεῖά σου λείψανα, ἐκ τῶν ταμείων τῆς γῆς ἡμῖν ἀνεφάνησαν· ὅθεν μνείαν τελοῦντες τῆς εὐρέσεως τούτων μέλπομεν, πάτερ Νεῖλε, τὴν δοθεῖσάν σοι χάριν δι’ ἧς πᾶσι προστάτης εὑρίσκῃ θερμότατος.