Είχε μια σπάνια ομορφιά. Αυτό όμως της στοίχισε στην αρχή της ζωής της, αφού η ίδια η μητέρα της, γυναίκα ελαφρών ηθών, την παρέσυρε στο δρόμο του εύκολου χρήματος. Όταν η Ταϊσία κατανόησε το γεγονός ότι η ζωή της δεν είχε κανένα νόημα, έπεσε σε βαθιά κατάθλιψη. Όμως, η Εκκλησία δεν αφήνει κανένα παιδί της μόνο του και έτσι την κατάσταση της Αγίας την έμαθε ο Παφνούτιος από τη Σιδώνα. Πήγε, τη βρήκε και με τη βοήθεια της προσευχής του την έφερε στο δρόμο του Θεού. Τα πλούτη που είχε αποκτήσει από την άσωτη ζωή της τα πέταξε στη θάλασσα και συνέχισε να ζει φτωχή σε υλικά αγαθά, αλλά πλούσια σε πίστη, σε μετάνοια και σωφροσύνη. Έγινε δεκτή σε ευσεβή όμιλο γυναικών και πέθανε φροντίζοντας αρρώστους και ανήμπορους ανθρώπους.