Μετά το τέλος της λειτουργίας της Κυριακής της Ορθοδοξίας, και ενώ οι χριστιανοί μας έτρωγαν όλοι μαζί όπως
κάνουμε κάθε Κυριακή, στο ίδιο δωμάτιο που χρησιμοποιούμε και για εκκλησία, ένα μικρό κοριτσάκι, η Ματρόνα, αντί να πάει να φάει, είχε κολλήσει στην εικόνα. του Χριστού, τη χαΐδευε με το χεράκι της και δεν έλεγε να φύγει.

Εγώ κατέλυα το Άγιο Ποτήριο και την πρόσεξα. Πήγα κοντά να δω φοβούμενος ότι θα καταστρέψει την εικόνα, αλλά παρατήρησα ότι τη χάϊδευε με πολλή προσοχή και αγάπη. Χάϊδεψα το κεφαλάκι της και ρώτησα τον πατέρα της: Τι συμβαίνει, γιατί δεν πάει να φάει, γιατί φαίνεται τόσο σοβαρή;

Μου είπε ότι η εβδομάδα που μας πέρασε μίλησε για τον Χριστό, για τη ζωή Του, για τον Σταυρό και την Ανάσταση. Το παιδάκι συγκινήθηκε πάρα πολύ. Βέβαια ήξερε και πιο πριν, αλλά τώρα μεγάλωσε, έγινε πέντε χρονών, όπως με περηφάνια λέει και η ίδια στα κινέζικα. Έτσι, λοιπόν, του είπε ότι δεν ήθελε να φύγει από την εκκλησία, δεν ήθελε να φύγει από την εικόνα. Είχε κυριολεκτικά κολλήσει εκεί μετά τη Θεία Κοινωνία. Με τη δυσκολία της βάλαμε να φάει και μετά πήγαμε μαζί της μεταφέροντας τη Θεία Κοινωνία στη μητέρα της που ήταν στο νοσοκομείο, λόγω σοβαρής λοίμωξης.

Ο Θεός εργάζεται με παράδοξους τρόπους, δεν μπορώ να πω πιο πολλά ως πνευματικός. Τα παιδάκια επειδή έχουν αγνή καρδιά καταλαβαίνουν τον Χριστό…

Αρχιμανδρίτης π. Ιωνάς Μούρτος