Έχω πολύ καιρό να γράψω, αλλά ξέρω πως με κατανοείτε. Το έργο εδώ έχει μεγάλες απαιτήσεις και ιδιαίτερα προβλήματα και εγώ είμαι μόνος. 

Τον τελευταίο καιρό, κάποια πράγματα με συγκινούν βαθιά και συγχρόνως μου προξενούν βαθύ πόνο. Κι αυτό, διότι παρά την θέληση μου δεν μπορώ να ανταποκριθώ όπως πρέπει στους ορίζοντες που ανοίγονται. Έρχονται Καθηγητές και με προσκαλοϋν να διδάξω Ορθόδοξη Θεολογία σε διάφορα Κολέγια και Πανεπιστήμια της Ταϊβάν. Θα ήθελα να είχα δυο ζωές, και να μην κοιμόμουν καθόλου, ώστε να διδάσκω ασταμάτητα, μα δεν είναι δυνατόν. Προσπαθώ όμως. 

Αρχίζω από τα πιο πρόσφατα. 

Ήρθαν μία μέρα στον Ι. Ναό για να γνωριστούμε ένας Καθηγητής σε Πανεπιστήμιο της Ταϊπέι και ένας πάστορας. Είχαν ακούσει για την Ορθόδοξη Εκκλησία της Ταϊπέι, είδαν τους δικτυακούς μας τόπους και εντυπωσιάστηκαν. Συζητήσαμε για την Ορθόδοξη Θεολογία, και μου πρότειναν να διδάξω στο Κολέγιο τους την γλώσσα της Καινής Διαθήκης αρχικά. 

Η επίσκεψη τους όμως είχε έναν ακόμη λόγο. Μου εξέφρασαν την επιθυμία τους να δημιουργήσουν ένα καινούργιο Χριστιανικό Πανεπιστήμιο, όπου θα διδάσκεται εκτός των άλλων μόνιμα η Ορθόδοξη Θεολογία. Έχουν επιλέξει μια μαγευτική τοποθεσία έξω από την Ταϊπέι. Όπως σε όλα τα Πανεπιστήμια, εκτός από τα κτίρια διδασκαλίας, θα υπάρχει χώρος για να μένουν οι φοιτητές. 

Μου υπογράμμισαν κάτι που πολλές φορές το σκέπτομαι και εγώ: «Πρέπει να έχεις Σχολείο, να διδάσκεις Ορθόδοξη Θεολογία, ώστε να υπάρξουν μαθητές που στην συνέχεια θα τη μεταδώσουν σε άλλους». Έχουν δίκιο φυσικά, αλλά… Όταν είδα το μέρος και φαντάσθηκα πως θα μπορούσε να αξιοποιηθεί για την μετάδοση της Ορθοδόξου πίστεως και πνευματικότητας, πόνεσε η καρδιά μου. Διότι φυσικά δεν μπορώ να συμμετέχω σ’ αυτήν την προσπάθεια, ούτε έχω και τα χρήματα να συνεισφέρω για την πραγματοποίηση των σχεδίων. Πρόκειται, βέβαια, για μελλοντικό πρόγραμμα, δεν είναι άμεσο, αλλά… 

Ο ίδιος Καθηγητής με κάλεσε προ ημερών να πάω στο Πανεπιστήμιο που βρίσκεται κοντά στο μέρος όπου είναι η Εκκλησία μας. Διδάσκει εκεί στό Κέντρο μεταπτυχιακών σπουδών του λουθηρανικού Πανεπιστημίου. Στην συγκέντρωση ήταν περίπου δέκα μεταπτυχιακοί σπουδαστές, οι οποίοι παρουσίαζαν το πρόγραμμά τους και τις προτάσεις τους για το διδακτορικό. Ο Καθηγητής με σύστησε, χαιρέτησα λέγοντας δύο λόγια, και μετά οι φοιτητές παρουσίασαν τις προτάσεις τους. Ο Καθηγητής τους πρότεινε να πάρουν κάποια θέματα Ορθοδόξου Θεολογίας, και να έχουν επικοινωνία μαζί μου για να τους δίνω την άποψη της Ορθοδόξου Εκκλησίας για τα θέματα με τα οποία θα ασχοληθούν. 

Ειδικά μάλιστα μια φοιτήτρια που παρουσιάζει το θέμα «Θεολογική ανθρωπολογία» εντυπωσιάστηκε πολύ και αποφάσισε να ερευνήσει ιδιαίτερα την άποψη της Ορθοδόξου Θεολογίας πάνω στο θέμα της. Μ’ αυτή την αφορμή, τους παρουσίασα το νέο βιβλίο του Μητρ. Περγάμου κ. Ιωάννου Ζηζιούλα «Κοινωνία και ετερότης» στα αγγλικά, που είναι ακριβώς ό,τι πρέπει για το θέμα της. Ο καθηγητής είχε την ιδέα να μεταφράσουν ο καθένας από ένα κεφάλαιο, για να μάθουν Ορθόδοξη Θεολογία. 

Άλλος φοιτητής θα ασχοληθεί με την εκκλησιολογία. Εντυπωσιάσθηκε πολύ από την ορθόδοξη άποψη ότι η Εκκλησία υπήρχε προ καταβολής κόσμου, περιλαμβάνοντας τους αγγέλους κτλ. Μου ζήτησε να τον βοηθήσω στο διδακτορικό. 

Στο τέλος, τους δώσαμε βιβλία και περιοδικά μας. 

Συγκινήθηκα πολύ. Οι άνθρωποι διψάνε. Σιγά-σιγά αλλά σταθερά βρίσκουν μερικές σταγόνες από την μικρή πηγούλα, που ο Ιεραποστολικός Σύνδεσμος σας, από την άλλη άκρη του κόσμου, συντηρεί και βοηθά να μη στερέψει. Δεν είναι εύκολο οι Κινέζοι να γίνουν Χριστιανοί. Η συντριπτική πλειοψηφία αγνοεί τελείως την Ορθόδοξη Εκκλησία, και δικαιολογημένα, διότι δεν έγινε προσπάθεια να μεταφρασθούν βιβλία κτλ. Τώρα προσπαθούμε με τα δικά σας χρήματα να μεταφράζουμε. Πολλοί Έλληνες με ρωτούν πόσοι Κινέζοι έχουν βαπτισθεί Ορθόδοξοι, αλλά δέν πρέπει να εξετάζουμε έτσι τα πράγματα. Η πίστη εδώ θα πρέπει να διαδοθεί αργά, σταθερά, σε βάθος. 

Κάποιος μου είπε: «Εμείς οι Έλληνες έχουμε την Ορθόδοξη παράδοση, και ο Χριστιανισμός είναι ζυμωμένος με την φύτρα μας. Οι Κινέζοι τι καταβολές έχουν; Πώς θα γίνουν χριστιανοί;». Του απάντησα ότι η παράδοση είναι για να μας οδηγήσει στην πόρτα της Εκκλησίας. Ως εκεί. Ο αληθινός χριστιανός είναι χριστιανός διότι είναι μέλος της Εκκλησίας και μόνο, και όχι διότι είναι κληρονόμος μιας ανθρώπινης παράδοσης. 

Κάθε δύο εβδομάδες μας επισκέπτεται ένας Κινέζος, ο οποίος κάνει διδακτορικό στην θεολογία σε άλλο Πανεπιστήμιο. Σε κάποια συνάντηση μας, μάλιστα, έφερε και έναν Καθηγητή του Βουδισμού και μία κοπέλα που διδάσκει σανσκριτική γλώσσα. Μιλούσαμε τέσσερις ώρες!!! Τους φάνηκαν ενδιαφέρουσες οι ορθόδοξες θέσεις και τους πρότεινα να βρισκόμαστε τακτικά, κάθε 2 ή 3 έβδομάδες, να συζητάμε. Τώρα έμαθα το κόλπο. Τους λέω πόσο χάρηκα με την συνομιλία και τους προτείνω να τα ξαναπούμε, να τους εξηγήσω περισσότερες λεπτομέρειες, χωρίς καμία υποχρέωση εκ μέρους τους. Συνήθως το θέλουν πολύ και οι ίδιοι, αλλά είναι πολύ ντροπαλός λαός. Ίσως να σκέφτονται ότι πρέπει να με πληρώσουν ή ότι περιμένω να γίνουν χριστιανοί κτλ. Γι’ αυτό, όταν τους λέω ότι προσφέρομαι ελεύθερα να τους διδάξω, χαίρονται πολύ. 

Μια ακόμη πρόσκληση μάς ήρθε από ένα περιοδικό του Υπουργείου Πολιτισμού της Ταϊβάν. Μας ζήτησαν να γράψουμε ένα άρθρο για τα ορθόδοξα άμφια. Μετά από αρκετές δυσκολίες – να βρεθεί φωτογραφικό υλικό, να γίνει η σωστή μετάφραση κτλ. – το άρθρο έγινε ικανοποιητικά καλό. 

Επειδή όμως σε ηλεκτρονική μορφή ήταν «βαρύ» λόγω φωτογραφιών, πήγαμε να το δώσουμε προσωπικά σε CD. Πήραμε μαζί μας και μερικά βιβλία μας για να τους δώσουμε. Γνωριστήκαμε με την διευθύντρια του περιοδικού, η οποία μας είπε ότι δεν ήξερε τίποτα για την Ορθοδοξία.  Έτυχε όμως να ακούσει από κάποιους ότι έχουμε όμορφα ρούχα… Εντυπωσιάστηκε από την σύντομη παρουσίαση που της κάναμε. Μας υποσχέθηκε μάλιστα ότι με πολλή χαρά θα δημοσιεύσει και άλλα άρθρα μας στο μέλλον, για εικόνες κτλ… Το άρθρο για τα άμφια θα κυκλοφορήσει τον Σεπτέμβριο σε όλη την Ταϊβάν, σε Βιβλιοθήκες, σε Σχολεία κτλ.! 

Τον Οκτώβριο πρέπει να δώσω το κείμενο της ομιλίας μου στο διεθνές συνέδριο του Θεολογικού Πανεπιστημίου Φού Ρέν των καθολικών, με θέμα την «μυστική εμπειρία». Διάλεξα το θέμα «Ο Θεός ως φως. Εμπειρίες από τον Άγ. Συμεών τον Νέο Θεολόγο μέχρι τους π. Σωφρόνιο και π. Πορφύριο σήμερα». Διάλεξα το θέμα επίτηδες, διότι μόνο η Ορθοδοξία δέχεται τις άκτιστες ενέργειες του Θεού, και πρέπει να γνωρίσουν την θεολογία μας όλοι. 

Από τον Σεπτέμβριο θα διδάσκω Ορθόδοξη Πνευματικότητα στο Θεολογικό Κολέγιο Ντάο Σέν, όπου το προηγούμενο εξάμηνο δίδαξα Δογματική. Ακόμη θα διδάξω την ελληνική γλώσσα του Ευαγγελίου σε άλλα δύο Κολέγια! 

Οργανώνουμε επίσης περί τον Δεκέμβριο – ακόμα δεν τελείωσαν οι διαπραγματεύσεις – έκθεση εικόνων σε κάποιον σταθμό μετρό. Εδώ οι εκθέσεις σε σταθμούς του μετρό είναι πολύ συνηθισμένο γεγονός, ο κόσμος έχει ευκαιρία να βλέπει παντού τέχνη. 

Και φυσικά, δηλώσαμε συμμετοχή για την επόμενη Διεθνή Έκθεση Βιβλίου, τον Φεβρουάριο 2008, νοικιάζοντας διπλάσιο χώρο από τον περσινό. 

Εύχεσθε ο Θεός να μας σκεπάζει. Προσεύχεσθε για την Ιεραποστολή μας όλοι οι φίλοι και συνεργάτες. Σας ευγνωμονώ για όλα. 

π. Ιωνάς