Έλαβα την εξής επιστολή:

Σεβασμιώτατε,

Οι μαθητές του 22ου Γυμνασίου Π. ζήσαμε πριν λίγες μέρες τον αιφνίδιο και τραγικό θάνατο, σε τροχαίο ατύχημα, του συμμαθητή μας Κωνσταντίνου Γ.

Ο πόνος ήταν αβάσταχτος και οι προβληματισμοί πολλοί. Μόνη ανάπαυσή μας ήταν πως αυτό ήθελε ο Άγιος Θεός, πως αυτό ήταν το σχέδιο της αγάπης Του!

Τα δικά μας τμήματα Β1 και Β2 αποφάσισαν να συγκεντρώσουν χρήματα για να βαπτιστεί ένα αδελφάκι μας στην Αφρική.

Για το σκοπό αυτό σας στέλνουμε 100 ευρώ με τη θερμή παράκληση να ονομαστεί ο καινούργιος Χριστιανός Κωνσταντίνος, για να μη σβήσει η μνήμη του στη γη και να είναι αιώνια στον ουρανό.

Ζητούμε τις ευχές και τις προσευχές σας Β1, Β2.

Συλλυπητήρια σε σας, ευλογημένα παιδιά των τμημάτων Β1 και Β2 του 22ου Γυμνασίου Π., για τον πόνο σας στον ξαφνικό θάνατο του συμμαθητή σας από τροχαίο ατύχημα.

Αλλά και συγχαρητήρια, για την ευαίσθητη καρδιά σας, όσο και για την σκέψη σας και την πρότασή σας να βαπτιστεί ένα μαυράκι παίρνοντας το όνομα του αείμνηστου συμμαθητή σας Κωνσταντίνου και να διατηρηθεί έτσι «η μνήμη του συμμαθητού στη γη…».

Αισθάνθηκα σεμνή καύχηση για σας, παιδιά, και δεσμεύομαι να υλοποιήσω την πρότασή σας και εύχομαι θερμά, να αναπαύσει ο Θεός κοντά Του μαζί με Αγγέλους και Αγίους τον Κωνσταντίνο σας (μας)!

Κανάνγκα, Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό (πρώην Ζαΐρ)