Υποδειγματική συμπεριφορά ενός μεγάλου ιεραποστόλου

Πρόκειται για τον ιεραπόστολο της Ιαπωνίας Νικόλαο Κασάτκιν.

Όταν η διαμάχη μεταξύ Ρωσίας και Ιαπωνίας για την επιρροή τους πάνω στην Κορέα φάνηκε, το 1895, ότι εξελισσόταν υπέρ της Ρωσίας, δημιουργήθηκε μεγάλη οξύτητα μεταξύ των δύο Δυνάμεων, πού οδήγησε τελικά στον Ρωσοϊαπωνικό πόλεμο του 1904-5. Η Ορθόδοξη Ρωσική Ιεραποστολή βρέθηκε στην Ιαπωνία σε κρίσιμη κατάσταση. Συγχρόνως, ορθόδοξοι Ιάπωνες στρατιώτες βρέθηκαν στο πεδίο της μάχης αντίπαλοι με Ρώσους ορθόδοξους στρατιώτες. Εδώ φάνηκε η μεγάλη ικανότητα του επισκόπου Νικολάου. Ικανότητα που δεν εξαντλείται μόνο σε διπλωματική δεξιοτεχνία, αλλά και φανερώνει το γνήσιο χριστιανικό πνεύμα που τον διέκρινε και ταυτόχρονα τη γνώση που είχε για την αντιμετώπιση των προβλημάτων της Ιεραποστολής, ένα από τα οποία ήταν και το παραπάνω. Έτσι, στις 11 Φεβρουαρίου του 1904, εξέδωσε Ποιμαντορική Επιστολή, την οποία απηύθυνε προς τους ορθόδοξους Ιάπωνες.

Στη συνέχεια παραθέτουμε ένα απόσπασμα:

«Αδελφοί και αδελφές, εκπληρώσατε το καθήκον, που στην περίπτωση αυτή απαιτείται από σας, ως πιστοί υπήκοοι. Να προσεύχεστε στο Θεό να χαρίσει τη νίκη στα αυτοκρατορικά στρατεύματα, να ευχαριστείτε τον Θεό για τη νίκη που θα χαρίσει, να προσφέρετε για τις ανάγκες του πολέμου. Σεις που κληθήκατε στο πεδίο των μαχών πρέπει να πολεμήσετε, χωρίς να φροντίζετε για τη ζωή σας, όχι όμως από μίσος κατά του εχθρού, αλλά από αγάπη απέναντι στους συμπατριώτες σας, ενθυμούμενοι το λόγο του Σωτήρα: “μείζονα ταύτης ἀγάπην οὐδεὶς ἔχει, ἵνα τις τὴν ψυχὴν αὐτοῦ θῇ ὑπὲρ τῶν φίλων αὐτοῦ.” (Ιωάννη 15,13). Με ένα λόγο, να πράξετε κάθε τι που η αγάπη για την πατρίδα σάς επιβάλλει. Αλλά εκτός από τη γήινη πατρίδα έχουμε ακόμη μια άλλη πατρίδα, την ουράνια. Σ’ αυτήν ανήκουν οι άνθρωποι χωρίς διάκριση εθνικότητας, εφόσον όλοι οι άνθρωποι είναι εξίσου παιδιά του ουράνιου Πατέρα και αναμεταξύ τους αδελφοί. Αυτή η πατρίδα είναι η Εκκλησία, της οποίας όλοι εξίσου είμαστε μια πραγματική οικογένεια. Για το λόγο αυτό δεν χωρίζομαι από σας, αδελφοί και αδελφές, μένοντας ταυτόχρονα μέλος της δικής σας οικογένειας, όπως και της δικής μου. Και θέλουμε μαζί να εκπληρώσουμε τα καθήκοντά μας απέναντι στην ουράνια πατρίδα μας, ανάλογα με τον τρόπο πού επιβάλλεται στον καθένα από μας…».

Η.Β.