«Ξέρω πού πάω»

Στην ενορία μας είχαμε κάποιον που ήξερε να κάνει καλά τη δουλειά του. Ήξερε να κτίζει.
Πριν από εννέα χρόνια ο Mζε Πέτρος αρρώστησε σοβαρά, με προχωρημένης μορφής καρκίνο οισοφάγου. Στο νοσοκομείο όπου τον πήγαν, οι γιατροί βρήκαν την κατάστασή του τόσο προχωρημένη ώστε να μην έχουν σχεδόν καθόλου ελπίδες. Πρότειναν να τον χειρουργήσουν για να τον ανακουφίσουν κάπως από τα συμπτώματα και ίσως να του παρατείνουν τη ζωή. Όταν ο Mζε ενημερώθηκε για την κατάστασή του, κάλεσε αμέσως τον μόνο ορθόδοξο ιερέα που ήταν στην περιοχή, ο οποίος έκανε Ευχέλαιο και άλειψε τον άρρωστο με το Αγιασμένο Έλαιο. Μόλις έφυγε ο ιερέας, ο Μζε γύρισε και είπε στα παιδιά του:
– Εγώ τώρα θα γίνω καλά!
– Μα πατέρα, πήγαν να πουν εκείνα, οι γιατροί…
– Καλοί είναι και οι γιατροί σας, τους διέκοψε ο Μζε, αλλά ο Θεός είναι καλύτερος γιατρός.
Και πραγματικά ο άνθρωπος αυτός έγινε εντελώς καλά τότε.

Κάπου προς το τέλος Σεπτεμβρίου, εφέτος, μια Κυριακή, μετά τη θεία Λειτουργία, ο ιερέας της ενορίας μας μάς διαβίβασε τα έξης εκ μέρους του Μζε Πέτρου:

«Βρίσκομαι στο νοσοκομείο πολύ άρρωστος και σας παρακαλώ, όλη την ορθόδοξη Κοινότητα, να προσευχηθείτε για μένα. Εάν ο Θεός θέλει μπορεί πάλι να με θεραπεύσει, όπως το έκανε και πριν από εννέα χρόνια. Εάν όμως ο Θεός θέλει να με καλέσει κοντά Του, εγώ είμαι έτοιμος να πάω να Τον συναντήσω. Δεν φοβάμαι να πεθάνω, γιατί ξέρω πού πάω. Για ένα μόνο πράγμα σας παρακαλώ: Προσέξτε πώς κτίζετε σ’ αυτή τη ζωή για να μην έχετε να φοβηθείτε τούτη την ώρα!»

Του Αγίου Νεκταρίου, μετά τη Θεία Λειτουργία, ο ιερέας της ενορίας μας έφυγε αμέσως για να παραδώσει στη γη αυτό που της ανήκε, δηλαδή το σώμα του Μζε Πέτρου, του οποίου η ψυχή είχε ήδη πετάξει για να συναντήσει Εκείνον στον Οποίον με τόση εμπιστοσύνη, απλότητα και υποταγή προσέβλεπε στην επίγεια ζωή του…